Aydın, M. (1994). İnsan yetiştirme modelimiz ve değer eğitimi. Türkiye I. Eğitim Felsefesi Kongresi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi 5‐8 Ekim 2005. Van. ss. 249‐255.
Balay, R. (2000). Özel ve resmi liselerde yönetici ve öğretmenlerin örgütsel bağlılığı. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Balay, R. (2003). 2000’li yıllarda sınıf yönetimi. 2. Baskı. Ankara: Sandal Yayınları.
Balcı, A. (2005). Açıklamalı eğitim yönetimi terimleri sözlüğü. Ankara: Tek Ağaç Basım‐Yayım.
Balcı, A. (2008). Eğitim örgütlerinde yeni bakış açıları: Kuram‐araştırma ilişkisi. Örgüt Mecazları (Edt: A. Balcı), Ankara: Ekinoks Yayınevi. ss. 169‐185.
Bilhan, S. (1991). Eğitim felsefesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitimde yönetimi anlamak, sistemi çözümlemek. Ankara: Pegem A.
Chaleff, I. (1995). The courageous follower: Standing up to and for leaders. San Francisco: Berrett‐Koehler.
Çelik, V. (2000). Eğitimsel liderlik. 2. Baskı. Ankara: Pegem A.
Çelik, V. (2007). Karakterin ölümü ve moral liderlik. Eğitime Bakış, 8, 40‐42.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi.
DeCotiis, T. A. & Summers, T. P. (1987). A Path analysis of a model of the antecedents and consequences of organizational commitment. Human Relations, 40 (7), 445‐470.
Ergun, T. (1975). Uluslararası örgütlerde bağlılık kavramı. TODAİE Amme İdaresi Dergisi, 8 (4), 97‐106.
Firestone, W. A. & Pennel, J. R. (1993). Teacher commitment, working conditions, and differential incentive policies. Review of Educational Research, 63 (4), 489‐525.
Gardner, H. (1995). Leading minds: An anatomy of leadership. New York: Basic Books. 113
BALAY
The Applicability of the Moral Virtues Scale in Higher Education
Greenfield, W, D. (1995). Toward a theory of school administration: The centrality of leadership. Educational Administration Quarterly, 31 (1), 61‐85.
Karaköse, T. & Oğuz, A. (2007). Okul yöneticilerinin etik liderliği. Çağdaş Eğitim, 338, 25‐31.
Katz, D. & Kahn, R. L. (1977). Örgütlerin toplumsal psikolojisi, (Çev: H. Can & Y. Bayar) Ankara: TODAİE Yayınları.
Kesken, J. & Ayyıldız, N. A. (2008). Liderlik yaklaşımlarında yeni perspektifler: Pozitif ve otantik liderlik. Ege Akademik Bakış, 8 (2), 729‐754.
Kouzes, J. M. & Barry, Z. P. (1995). The leadership challenge: How to keep getting extraordinary things done in organizations. San Francisco: Jossey‐Bass.
Kurul Tural, N. (2004). Küreselleşme ve üniversiteler. Ankara: Kök Yayıncılık.
Lashway, L. (1997). Ethical leadership. School leadership handbook for excellenge. 3rd Edition. (Edt: S. C. Smith & P. K. Piele) University of Oregon. pp. 103‐130.
Lipsitz, J. (1995). Prologue: Why we should care about caring. Phi Delta Kappan, 76 (9), 665‐666.
Mevlana Celaleddin’i Rum’i. (1994). Mecalis‐i seb’a‐Yedi meclis. 2. Baskı. (Haz: A. Gölpınarlı). İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Özdemir, M. (2008). Kamu yönetiminde etik. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (4), 179‐196.
Pehlivan, İ. (2000). İş yaşamında stres. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Pehlivan, İ. (1998). Yönetsel mesleki ve örgütsel etik. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Rishel, K. C. & Suzanne, T. (1995). Lessons in Grace. Exacutive Educator, 17 (4), 25‐26.
Sagie, A. (1998). Employee absenteeism, organizational commitment, and job satisfaction: Another look. Journal of Vocational Behavior, 52, 156‐171.
Sergiovanni, T. J. (1992). Moral leadership: Getting to the heart of school improvement. San Francisco: Jossey‐Bass.
Schermerhon, J. R., Hunt, J. G., & Osborn, R. N. (2000). Organizational behavior. 7th Edition. New York: John Wiley and Sons Inc.
Schwenk, C. R. (1986). Information, cognitive biases, and commitment to a course of action. Academy of Management Review, 11 (2), 298‐310.
Starratt, R. J. (1999). Moral dimensions of leadership. Values of educational administration: A book of readings (Edt: B. Paul) . London: Falmer Press Limited.
Summak, M. S. & Özgan, H. (2007). İlköğretim okulu müdürlerinin yönetim süreçlerini kullanma etkinlikleri ile bazı duygusal, sosyal ve ruhsal yeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Kilis İli örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 261‐288.
Şahin, A. (2002). Başarı ve mutluluk için yönetici liderlik. Osmaniye: Yimtaş Yayınları.
Tarakçıoğlu, S. (2003). Yönetici etik davranışlarının değerlendirilmesinde cinsiyet faktörü. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, 180‐219.
Taymaz, H. (2003). Okul yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Thomas, M. D. (1984). How can school leaders be courageous? NASSP Bulletin, 68 (476), 36‐40.
Tozlu, N. (1998). Erdemli toplum yolunda. Ankara: 21. Yüzyıl Yayınları.
Wiener, Y. (1982). Commitment in organizations: A normative view. Academy of Management Review, 7 (3), 418‐428.
Yüksel, A. F. (2007). Tasavvuftaki zarafet. http:/www. genetikbilimi.com.gen/zarafet.htm İndirme Tarihi: 29.09. 2010.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com