HAKEMLİK MÜNASEBETİNE İZAFE EDİLECEK YERLİLİK VEYA YABANCILIK VASIFLARI HAKKINDAKİ TÜRK SİSTEMİ VE 1951 TARİHLİ YARGITAY GENEL KURULUNUN OTORİTE KANUNU KRİTERİ

Hakemlik münasebetine «yabancılık» izafesi konusunda Yargıtay Genel Kurulumuz ve Yargıtay Ticaret daireleri bu güne kadar belki de zannedilenin aksine akit teorisi taraftarlarının kriterini benimsemiştir. Gerçekten 7.XI. 1951 tarihli meşhur Arjantin kararında Genel Kurulumuz «bir hakem kararı yabancı bir kanunun otoritesi altında verilmiş ise o kararın yabancı bir hakem karan sayılabileceğine» hükmetmiştir. Bu kriter bilhassa bizim de dahil bulunduğumuz hakemliğin akit mahiyetinde olduğunu kabul eden hukukçuların müdafaa ettiği kritere uygundur. Gerçekten bu kriter Fransada akit tezi taraftarı olan Pillet, Bartin, Aubry et Rau ve Paul Brachet'den sonra memleketimizde ilk defa tarafımızdan bir makale ile ortaya konmuş ve akabinde mezkûr Arjantin kararı münasebetiyle, Yargıtay Genel Kurulumuz tarafından benimsenmiştir. Bundan sonra aynı konuda neşrettiğimiz ikinci bir etüdte Genel Kurulumuzun hakem kararlarının yabancılığının tayini yönünden bizim kriteri benimsemesinin isabeti üzerinde durmuş ve bunun hakemlik müessesesinin icapları ile en ziyade telifi mümkün olduğunu ortaya koymuştuk.