Buradasınız

Okulda Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB)

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) at School. Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), according to DSM-IV, is defined with attention deficit, hyperactivity and impulsivity concepts (Häcker & Stapf, 2004). It is one of the most seen problems in childhood and adolescence periods (Lauth & Naumann, 2009; Nathrath & Wölfl, 2006). This problem affects both students’ behavior and success at school in a negative way. Due to this, the need of both teachers and students learning to cope with ADHD is known (Altherr, 2006). Most of the time teachers and parents feel themselves powerless in front of these children’s behavioral problems, so the importance of studies about ADHD increases. Therefore, this study covers basic knowledge about ADHD, behavior characteristics of students with ADHD, extensity of ADHD and accompanying problems, strong aspects of children with ADHD and developmental risks of them. Besides, school based educational programs that could be applied for ADHD treatment is explained.
Abstract (Original Language): 
Dikkat eksikliği -/Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), DSM-IV’ e göre, dikkat eksikliği, aşırı hareketlilik ve dürtüsellik kavramları ile tanımlanır (Häcker ve Stapf, 2004). Çocuklukta ve ergenlikte en sık karşılaşılan problemlerden birisidir (Lauth ve Naumann, 2009; Nathrath ve Wölfl, 2006). Bu problem, öğrencilerin okuldaki davranışlarını ve okul başarılarını olumsuz yönde etkilemektedir. Bu nedenle, hem öğretmenlerin hem de öğrencilerin DEHB ile baş etmede desteğe gereksinimlerinin olduğu bilinmektedir (Altherr, 2006). Çoğu zaman öğretmenler ve ailelerin bu çocukların davranış problemleri karşısında kendilerini çaresiz hissetmeleri, DEHB konusundaki çalışmaların önemini artırmaktadır. Bu nedenle, bu çalışmada, DEHB’ye ilişkin temel bilgilere, DEHB’li öğrencilerin sınıf içi davranış özelliklerine, DEHB’nin yaygınlığına ve eşlik eden problemlere, DEHB’li çocukların güçlü oldukları yönlere ve gelişimsel risklerinin neler olduğuna ilişkin bilgilere yer verilmiştir. Ayrıca, DEHB’nin sağaltımında uygulanabilecek okul temelli eğitim programlarından söz edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
1-10

REFERENCES

References: 

Ackermann-Stoletzky, K. & Stoletzky, C. (2004). Das ADS-Handbuch. Therapiemöglichkeiten und
Praxishilfen für Eltern und Pädagogen. Moers: Brendow & Sohn.
Adam, C., Döpfner, M., Lehmkuhl, G. (2002). Der Verlauf von Aufmerksamkeitsdefizit-
/Hyperaktivitätsstörungen (ADHS) im Jugend-und Erwachsenenalter. Kindheit und
Entwicklung,11(2),73-81.doi:10.1026/0942- 5403.11.2.73
Aktaş, T. (2000). Dikkat Eksikliği Çeken Çocukların Eğitimi ve Öğretmenin Rolü. Çukurova Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2), 9-13. url:http://egitim.cu.edu.tr/efdergi/makaleler.asp
Altherr, P. (2006). Entwicklung und Erfahrungen mit einem Computergestützten ADS-Mediatoren
Training für Lehrer. Kindheit und Entwicklung,15(1), 27-34.doi:10.1026/0942- 5403.15.1.27
Aust-Claus, E. & Hammer, P. M. (2002). Das A-D-S Buch: Aufmerksamkeits-Defizit-Syndrom. Ratingen:
Oberstebrink.
Barkley, R. A. (2005). Das grosse ADHS-Handbuch für Eltern: Verantwortung übernehmen für Kinder mit
Aufmerksamkeitsdefizit und Hyperaktivität. Bern: Hans Huber.Bilgiç, A., Kılıç, B. G., Gürkan, K., Aysev, A. (2006). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Tanısı Konulan Bir
Klinik Örneklemde Yıkıcı Davranış Bozuklukları ve Özgül Öğrenme Bozuklukları. Çocuk ve Gençlik
Ruh Sağlığı Dergisi, 13(2),54-59. url:http://www.psikiyatridizini.org/journal_details.php?journalid=17
Czerwenka, K. (2002). Aufmerksamkeitsstörung, Hyperaktivität und Lehrerverhalten. In Czerwenka, K.
(Ed.), Das Aufmerksamkeitsgestörte und Hyperaktive Kind (pp.79-95). Weinheim: Beltz.
Çakaloz, B., Akay, A. P., Günay, T. (2007). Karşı Olma Karşı Gelme Bozukluğunun Eşlik Ettiği ve
Etmediği Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Tanılı Çocukların Davranışsal Sorunlar, Ders
Başarısı ve Akran İlişkileri Açısından Değerlendirilmesi. New/Yeni Symposium Journal, 45(2), 84-92.
url:http://www.yenisymposium.net/index.htm
Döpfner, M., Frölich, J. & Lehmkuhl, G. (2000). Ratgeber Hyperkinetische Störungen. Göttingen:
Hogrefe.
Döpfner, M., Lehmkuhl, G. (2002). Evidenzbasierte Therapie von Kindern und Jugendlichen mit
Aufmerksamkeitsdefizit-/Hyperaktivitätsstörung (ADHS). Praxis der Kinderpsychologie und
Kinderpsychiatrie, 51, 419-440. http://www.v-r.de/de/redirect/z/500024/
Döpfner, M. & Lehmkuhl, G. (2005). Störungen der Aufmerksamkeit und Hyperaktivität. In Schlottke, P.
F., Silbereisen, R. K., Schneider, S. & Lauth, G. W. (Ed.), Störungen im Kindes- und Jugendalter-
Grundlagen und Störungen im Entwicklungsverlauf (pp.609-648). Göttingen: Hogrefe.
Farnkopf, R. (2002). ADS und Schule: Tipps für Unterricht und Hausaufgaben. Weinheim: Beltz.
Fettahoğlu, Ç., Özatalay, E. (2006). Çocuklarda Hareketlilik ve/veya Dikkatsizlik Yakınmaları ve Dikkat
Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Tanısı. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 13(1), 13-
18.url:http://www.psikiyatridizini.org/journal_details.php?journalid=17
Freed, J. & Parsons, L. (2001). Zappelphilipp und Störenfrieda lernen anders: Wie Eltern ihren
hyperaktiven Kindern helfen können, die Schule zu meistern. Weinheim: Beltz.
Frölich, J., Döpfner, M., Biegert, H., Lehmkuhl, G. (2002). Praxis des Umgangs von Lehrern mit
hyperkinetisch-aufmerksamkeitsgestörten Kindern im Schulunterricht. Praxis der Kinderpsychologie
und Kinderpsychiatrie, 51(6), 494-506.url:http://www.v-r.de/de/redirect/z/500024/
Häcker, H. O. & Stapf, K. H. (2004). Dorsch psychologisches wörterbuch (14. Baskı). Bern: Hans Huber.
Imhof, M., Skrodzki, K. & Urzinger, M. S. (2003). Aufmerksamkeitsgestörte, hyperaktive Kinder und
Jugendliche im Unterricht. Donauwörth: Auer.
Jacobs, C., Petermann, F. (2007). Aufmerksamkeitsstörungen bei Kindern. Kindheit und Entwicklung,
16(1), 40-49.doi:10.1026/0942- 5403.16.1.40
Kögler, H. M. (2004). Was lehrer tun können? In Ackermann- Stoletzky, K. & Stoletzky, C. (Ed.), Das
ADS-Handbuch. Therapiemöglichkeiten und Praxishilfen für Eltern und Pädagogen (pp. 137-164).
Moers: Brendow & Sohn.
Krowatschek, D. (2002). Alles über ADS: Ein Ratgeber für Eltern und Lehrer. Düsseldorf: Walter.
Krowatschek, D., Krowatschek, G. ve Hengst, U. (2002). Das ADS-Trainingsbuch: Methoden, Strategien
und Materialien für den Einsatz in der Schule. Lichtenau: AOL.
Lauth, G. W. (2004). Förderung von Aufmerksamkeit und Konzentration. In Lauth, G. W., Grünke, M. &
Brunstein J. C. (Ed.), Interventionen bei lernstörungen (pp. 239-248). Göttingen: Hogrefe.
Lauth, G. W., Freese, S. (2003). Effekt einer schulbasierten Behandlung von ADHD in der Bewertung von
Lehrern und Eltern- eine Einzelfallstudie an vier Kindern. Heilpädagogische Forschung, 29(1), 2-8.
url:http://www.heilpaedagogischeforschung.de/ab0314.htm
Lauth, G. W. & Heubeck, B. (2006). Kompetenztraining für Eltern sozial auffälliger Kinder
(KES).Göttingen: Hogrefe.
Lauth, G. W., Mackowiack, K. (2004). Unterrichtsverhalten von Kindern mit Aufmerksamkeitsdefizit-
/Hyperaktivitätsstörungen. Kindheit und Entwicklung, 13(3),158-166.doi:10.1026/0942- 5403.13.3.158
Lauth, G. W. & Naumann, K. (2009). ADHS in der Schule. Weinheim: Beltz.
Lauth, G. W. ve Schlottke, P. F. (2001). Hyperkinetische Störungen. In Lauth, G. W., Brack, U. B. ve
Linderkamp, F. (Ed.), Verhaltenstherapie mit Kindern und Jugendlichen: Praxishandbuch (pp. 202-
211). Weinheim: Beltz.
Lauth, G. W. & Schlottke, P. F. (2002). Training mit aufmerksamkeitsgestörten Kindern. Weinheim: Beltz.
Lauth, G. W., Schlottke, P. F. & Naumann, K. (2007). Rastlose Kinder, Ratlose Eltern. Hilfen bei ADHS.
München: Deutscher Taschenbuch.
Nathrath, D. & Wölfl, E. (2006). Erfolgreicher Schulanfang mit ADHS-Kindern. Neuried: CARE-LINE.
Neuy- Bartmann, A. (2005). ADS. Erfolgreiches Strategien für Erwachsene und Kinder. Stuttgart: Klett-
Cotta.
ÖZMEN KAYMAK
9
Cilt 6, No 2, Aralık 2010
Öktem, F., Sonuvar, B. (1993). Dikkat Eksikliği Tanısı Alan Çocukların Özellikleri. Türk Psikiyatri
Dergisi, 4, 267-272. url:http://www.turkpsikiyatri.com/default.aspx?modul=anaSayfa
Öner, Ö., Aysev, A. (2000). Okul Öncesi Dönemde Değişik Belirtilerle Başvuran Çocuklarda Üç Yıl
Sonraki Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Sıklığı. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 7(2), 99-105.
url:http://www.psikiyatridizini.org/journal_details.php?journalid=17
Özcan, C., Öğülmüş, S. (2010).Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocuklara Bilişsel
Yaklaşıma Dayalı Kişilerarası Sorun Çözme Eğitiminin Katkıları. TAF Preventive Medicine Bulletin,
9(4), 391-398. url: http://www.korhek.org/mnstemps/1/khb_009_04-391.pdf
Özdoğan, B. (2001). Altı-On iki Yaşlarındaki Çocukların Eğitim ve Okul Başarıları. Eğitim ve Bilim, 26,
3-7. url:http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB
Özdoğan, B., Ak, A. & Soyutürk, M. (2005). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite/Aşırı Hareketlilik Bozukluğu
Olan Çocukların Eğitiminde Öğretmen El Kitabı. Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Pfau, D. (2004). Was kann die Schule für unaufmerksamkeitsgestörter Kinder tun? In: Fitzner, T. & Stark,
W. (Ed.), Genial, gestört, gelangweilt? AD(H)S, Schule und Hochbegabung (pp. 11-18). Weinheim:
Beltz.
Rossbach, M. (2002). Entwicklung und Evaluation eines Lehrer- gruppentrainings zur
Aufmerksamkeitsdefizit-/Hyperaktivitätsstörung (AD/HS), Doctoral Dissertation Universität
Hamburg, Hamburg.
Rossbach, M., Probst, P. (2005). Entwicklung und Evaluation eines Lehrersgruppentraining bei Kindern
mit ADHS-eine Pilotstudie. Praxis der Kinderpsychologie und Kinderpsychiatrie, 51(8) 665-663.
url:http://www.v-r.de/de/redirect/z/500024/
Schröder, A. (2006). ADS in der Schule. Handreichungen für Lehrerinnen und Lehrer. Göttingen:
Vandenhoeck & Ruprecht.
Selçuk, Z. (2001). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktif Çocuklar. Ankara: Pegem.
Simchen, H. (2003). Die vielen gesichter des ADS. Begleit-und Folgeerkrankungen richtig erkennen und
behandeln. Stuttgart: Kohlhammer.
Stark- Städele, J. (2005). Erfolgreich lernen bei ADS: Probleme erkennen-Stärken nutzen-Strategien
entwickeln. Stuttgart: Urania.
Sürücü, Ö. (2003). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu. Anababa-Öğretmen El Kitabı. İstanbul: Yapa.
Tahiroğlu, Y. A., Avcı, A., Fırat, S., Seydaoğlu, G. (2005). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu: Alt
Tipleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6, 5-10. url:http://www/psikiyatridizini.org/apd
Toros, F. (2003). Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Hakkında Öğretmenlerin Bilgi ve Tutumları.
New/Yeni Symposium, 41(4), 165-168. url:http://www.yenisymposium.net/index.htm
Toros, F., Tataroğlu, C. (2002). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu: Sosyo-demografik
Özellikler, Anksiyete ve Depresyon Düzeyleri. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 9(1), 23-31.
url:http://www.psikiyatridizini.org/journal_details.php?journalid=17

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com