EVALUATION OF ADHESIVE PROPERTIES AND MICROLEAKAGK OK ROOT CANAL SEALERS AHPLUS AND ENDION IN VITRO
Journal Name:
- Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
In this sludy we compared the apical leakage and adhesive properties of different root canal sealers in vitro. 50 single-rooted anterior teeth were used for evaluating the apical sealing ability of the rix3t canal sealers. After the preparation of the root canals the teeth were divided into 2 experimental groups of 15 teeth each. 20 teeth were dioosen as positive and negative control groups. The experimental groups were obturated with Endion and AHPlus. Following the obturation all groups were placed in flasks containing 2 % methylene blue dye solution for 7 days. After that procedure the roots were sectioned longitudinally and the linear extent of dye penetration was determined under a slcreomicroscope.
in the adhesion experiment 15 single-rooted iinterior leelli were .sectioned longitudinally. The smear layer was eliminated with % 525 soditimhypocloridc and %17 EDTA. Later on the prapercd tooth halves were fixed on aluminium circles and brought into contact with the root canal sealers poured into cylinders and stored in an incubater providing a 100 % moist atmosphere under 37°C for 7 days. The adhesion tests were performed bye using the Lloyd Universal Testing Machine calibrated in such a way that a tensile load increasing at a constant crosshcad speed of I mm/min and the point where the bond between the root canal sealer and the dentin surface was broken was determined in terms of kg/cm^.
The obtained data were statistically evaluated utilizing bye Student's t-tcsts for each experiment. The results of apical leakage studi indicated that there were significant difference between the mean dye penetration values of AHPlus and Endion (p<0,001)-
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Araştırmamızda farklı gruptan iki kanal patının apikai sızıntı ve dentine tutunma özellikleri m viiro olarak, değerlendirildi. Patların apıkal ürtüculük yeteneklerinin incelenmesi amacıyla 50 adet tek köklü' tist keser dişten yararlanıldı. Kök kanallarının preparasyonunu takiben örnekler 15'erli 2 gruba ayınldı. Geri kalan 20 diş ise pozitif ve negatif kontrol grubunu oluşturdu, Birinci grubu oluşturan dişler blndion T ikinci grubu oluşturan dişler ise AHPlus ile dolduruldu. Örnekler 7 gün süre ile % 2'iik metilen mavisi solüsyonunda bekletildi ve bu sürenin sonunda uzunlamasına ikiye ayınlarak her bir örnekte apikalden koronale doğru oluşan linear boya sızıntısı stereomikroskop yardımıyla değerlendirildi.
Adczyon deneyinde ise \5 adet tek koklu üst keser dış uzun ekseninden labio-lirtgual yönde ikiye ayınldı. Oluşan smear tabakası %17'Iik EDTA ve % S^.riik sodyum lıipokİDrit ile kaldjrıldı. Bu şekilde hazırlanan diş yarıları Alüminyum pullar üzerine tespit edildikten sonra incelenecek olan kanal dolgu pullan çubuklar içerisine dolduruldu ve dentin yüzeyine temas ettirildi. Örnekler 37()C'dc % 100 nemli ortamda 7 gün inkübe edildi. Tutunma, kuvvetlenilin ölçülmesinde dakikada 1 mm arlan hı/Ja çekine kuvveti uygulayan Lloyd Universal Test Aygıtı kullanıldı ve dolgu maddesi ile dentin arasındaki bağlantılım koptuğu andaki çekme kuvveti kg/cm2 cinsinden hesaplandı.
Apikal sızıntı ve adezyon deneyinin sonuçlarına göre AHPlus'ın kullanıldığı grupta gözlenen ortalama sızıntı değeri ve Endion kullanılan grupta gözlenen ortalama sızıntı değeri i!c denline tutunma değerleri arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,001). AHPlus kullanılan grupta Endion'a oranla belirgin şekilde daha az sızıntı vc dentine daha güçlü tutunma gözlendi
FULL TEXT (PDF):
- 2
14-20