You are here

PISA İLE TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDAKİ OKUDUĞUNU ANLAMA KAZANIMLARININ ÖRTÜŞME DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

AN ANALYZE OF THE CORRESPONDENCE LEVELS BETWEEN TURKISH READING PROFICIENCY OBJECTIVES AND THE PISA SCALE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_651

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to present to what extent the teaching programs in Turkey can promote the skills which have been measured in PISA applications. For this purpose, the question ‚do the reading comprehension objectives in the 6th – 8th grade Turkish teaching program overlap the proficiency levels defined in PISA test?‛ is tried to be answered. This study is descriptive and it is based on document analysis. In the study, the summary definitions of the ‚2009 PISA Reading Proficiency Levels‛ of and ‚Turkish Course Reading Proficiency Objectives‛ are reviewed and compared. According to the research, 18 of the 51 objectives of 2006 Primary (6th, 7th, 8th grade) Turkish Reading Proficiency Objectives are observed to overlap the PISA’s low level objectives. The fact that Turkish reading proficiency objectives’ mostly overlapping to the low-level objectives of PISA is remarkable here. In parallel with this, it has been always a problem to advance students to the up next level. It is also seen that, the objectives planned for the Turkish courses are thought to be usually composed that of 3rd, 4th and 5th grade levels. Therefore, it seems hardly possible for the 6th, 7th, and 8th grade students to advance to the next cognitive levels. According to those low-level objectives, it can be said that the students remain at the literacy level. In this sense, when compared to the PISA proficiency levels, the Turkish course objectives are too superficial and also their implementation levels are relative. Hence, the Turkish course objectives should be changed into more measurable, concrete and applicable state and they should be enhanced to the PISA level.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de uygulanan öğretim programlarının PISA uygulamalarında ölçülen becerilerin gelişimine ne derece uygun olduğunu ortaya koymaktır. Bu amaçla, ‚6-8. Sınıflar Türkçe Öğretimi Programı’nda yer alan okuma becerisi kazanımları, PISA testinde tanımlanan okuma becerisi düzeylerini kapsayacak şekilde oluşturulmuş mu?‛ sorusuna cevap aranmıştır. Bu çalışma betimsel olup doküman incelemesine dayalı olarak yapılmıştır. Çalışmada PISA 2009 Okuma Becerileri Yeterlik Düzeylerinin Özet Tanımları ile Türkçe Dersi Okuma Becerisi Kazanımları taranarak örtüşme düzeyleri açısından karşılaştırılmıştır. Yapılan karşılaştırmaya göre 2006 İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Okuma Becerisi Kazanımlarının elli bir tane olduğu görülmüştür. Bunlardan yaklaşık on sekizinin PISA’nın alt seviyedeki okuduğunu anlama yeterliliklerine denk geldiği görülmüştür. Türkçe dersi okuma becerilerinin çoğunlukla alt düzey kazanımlarından olması dikkat çekici noktalardan biri olmuştur. Buna bağlı olarak da öğrencilerin bir üst düzeye çıkarılması sorun oluşturmuştur. Bununla birlikte Türkçe dersine ilişkin hazırlanan kazanımların genellikle ilkokul 3,4 ve 5.sınıf düzeyindeki kazanımlardan olduğu düşünülmektedir. Bu anlamda bu kazanımlarla 6, 7 ve 8. sınıfların bir üst bilişsel düzeye çıkarılması oldukça güç görünmektedir. Bu kazanımlara göre öğrencilerin temel okuryazarlık düzeyinde kaldıkları söylenebilir. Bu bağlamda Türkçe dersinin alt düzeydeki kazanımlarıyla PISA yeterlilikleri karşılaştırıldığında Türkçe dersi kazanımlarının çok genel ve gerçekleştirilebilirliklerinin göreceli olduğu sonucu ortaya çıkmaktadır. O halde Türkçe dersi kazanımları daha somut ve uygulanabilir bir duruma getirilmeli ve bu kazanımların yeniden yapılandırılarak PISA düzeyine çıkarılması yönünde gözden geçirilmesi gerekmektedir.
1549-1563

REFERENCES

References: 

ALACACI, C. ve ERBAŞ, A. K. (2010). Unpacking the inequality among Turkish schools: Findings from PISA 2006. International Journal of Educational Development, 30 (2010) 182–192.
ANAGÜN, Ş. S. (2011). PISA 2006 sonuçlarına göre öğretmen-öğrenme süreci değişkenlerinin öğrencilerin fen okuryazarlıklarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 36 (162), 84-102.
Pısa İle Türkçe Öğretim Programındaki Okuduğunu Anlama Kazanımlarının
Örtüşme Düzeylerinin İncelenmesi 1562
ANILAN, H. (2004). Bazı değişkenler açısından Türkçe dersinde okuduğunu anlama. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 89-102.
ASİL, M. ve GELBAL, S. (2012). PISA öğrenci anketinin kültürler arası eşdeğerliği. Eğitim ve Bilim, 37 (166), 236-249.
AYDIN, A., ERDAĞ, C. ve TAŞ, N. (2011). A Comparative evaluation of PISA 2003–2006 results in reading literacy skills: an example of top-five OECD countries and Turkey. Educational Sciences: Theory & Practice, 11(2), 665-673.
AYDIN, A., SARIER, Y. ve UYSAL, Ş. (2012). Sosyoekonomik ve sosyokültürel değişkenler açısından PISA matematik sonuçlarının karşılaştırılması. Eğitim ve Bilim, 37 (164), 20-30.
BAYDIK, B. (2011). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin üstbilişsel okuma stratejilerini kullanımı ve öğretmenlerinin okuduğunu anlama öğretim uygulamalarının incelenmesi, Eğitim ve Bilim, 36(162), 301-319.
BERBEROĞLU, G. ve KALENDER, İ. (2005). Öğrenci başarısının yıllara, okul türlerine, bölgelere göre incelenmesi: ÖSS ve PISA analizi, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 4(7), 21-35.
ÇAYCI, B. ve DEMİR, M. K. (2006). Okuma ve anlama sorunu olan öğrenciler üzerine karşılaştırmalı bir çalışma, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Güz 2006, 4(4), 437-456.
ÇETİN, B. (2010). Cross-cultural structural parameter ınvariance on PISA 2006 student questionnaires. Eurasian Journal of Educational Research, 38 (Winter 2010), 71-89.
DALL, A. (2011). Is PISA counter-productive to building successful educational systems? Social Alternatives, 30 (4), 10-14.
DEMİR, İ. ve KILIÇ, S. (2010). Usıng PISA 2003, examınıng the factors affectıng students' mathematıcs achıevement. Hacettepe Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 38, 44-54.
DOHN N. BONDERUP. (2007). Knowledge and skills for PISA—Assessing the Assessment. Journal of Philosophy of Education, 41 (1), 1-16.
EARGED. (2005). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA-2003), Ulusal nihai rapor. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
EARGED. (2010a). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA-2006), Ulusal nihai rapor. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
EARGED. (2010b). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA-2009), Ulusal ön raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
1563
Zekerya BATUR – Mustafa ULUTAŞ
EPÇAÇAN, C. (2009). Okuduğunu anlama stratejilerine genel bir bakış, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 207-223.
ERASLAN, A. (2009). Finlandiya’nın PISA’ daki Başarısının Nedenleri: Türkiye için Alınacak Dersler. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3 (2), 238-248
GREK, S. (2009). Governing by numbers: the PISA ‘effect’ in Europe, Journal of Education Policy, 24 (1), 23-37.
GÜMÜŞ, S. ve ATALMIŞ, E., H. (2011). Explorıng the relationship between purpose of computer usage and reading skills of Turkish students: Evidence from PISA 2006. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10 (3), 129-140.
GÜRSAKAL, S. (2012). PISA 2009 öğrenci başarı düzeylerini etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (1), 441-452.
GÜZELLER, C. O. ve AKI, A. (2011). The ınter-regıonal ınequalıty of access to ınformatıon and communıcatıon technology ın Turkey based on PISA 2009 data. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10 (4), 349-354.
İSKENDEROĞLU, AYDOĞDU T. ve BAKİ, A. (2011). İlköğretim 8. Sınıf Matematik ders kitabındaki soruların PISA matematik yeterlik düzeylerine göre sınıflandırılması. Eğitim ve Bilim, 36 (161), 287-301.
OECD. (2005). PISA 2003 technical report. Organisation for Economic Co-Operation and Development.
SARIER, Y. (2010). Ortaöğretime giriş sınavları (OKS-SBS) ve PISA sonuçları ışığında eğitimde fırsat eşitliğinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 107-129.
SAVRAN, N. Z. (2004). PISA projesinin Türk eğitim sistemi açısından değerlendirilmesi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi-Gazi Üniversitesi, 2(4), 397-412.
TEMİZKAN, M. ve SALLABAŞ, M. E. (2011). Okuduğunu anlama becerisinin değerlendirilmesinde çoktan seçmeli testlerle açık uçlu yazılı yoklamaların karşılaştırılması, Dumlupınar Sosyal Bilimler Dergisi, 30, 207-220.
TOPUZKANAMIŞ, E. ve MALTEPE, S.(2010). Öğretmen adaylarının okuduğunu anlama veOkuma stratejilerini kullanma düzeyleri, TÜBAR-XXVII, 655-677.
YALÇIN, M., ASLAN, S. ve USTA, E. (2012). Analysis of PISA 2009 exam according to some variables. Mevlana International Journal of Education, 2(1), 64-71.
YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
http://egitek.meb.gov.tr/dosyalar/pisa/PISA_Brosur.pdf Erişim:05.12.2012

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com