Hatîb el-Bağdâdî, El-Kifaye Fî Ma’rifeti İlmi Usuli’r-Rivaye, Kahire: Mektebet-u İbn Abbas, 2008, 632 s.

Mütekaddim hadisçiler ile müteahhir hadisçiler arasında köprü olarak kabul edilen Ebû Bekr Ahmed b. Alî b. Sâbit el-Bağdâdî’nin (ö. 463/1071) şüphesiz en önemli kitabı, bugün bile usul okumaları için vazgeçilmez bir kaynak hüviyetindeki “el-Kifâye fî kavânîni’rivâye” , “el-Kifâye fî ulûmi’r-rivâye”1 “el-Kifâye fî ma’rifeti ilmi usûli’r-rivâye”2 veya “el-Kifâye”3 isimleriyle anılan ansiklopedik eseridir. Eser, oldukça hacimli ve kapsamlı olmasına rağmen, ilk dönem eserlerinden olduğu için bütün hadis usulü konularını içermemektedir. Eserin müellifi Bağdâdî, hicri 392’de dünyaya gelmiş ve bulunduğu bölgede dinî ilimleri tahsil ettikten sonra birçok ilim merkezine yolculuk yapmıştır. Bağdatlı büyük hadis âlimi İbn Nukta’nın (ö. 629) dediği gibi, kendisinden sonraki hadisçilerin hiçbir şekilde kendisinden müstağni kalamayacakları büyük hadis âlimi Hatib el-Bağdadî (ö. 463), yine bir büyük hadis otoritesi olan İbn Hacer el-Askalanî’nin (ö. 852) ifadesiyle, hadis ilminin çeşitli branşlarına dair neredeyse eser vermediği hiçbir alan bırakmamıştır.