You are here

Home » Content

ARCS Motivasyon Modeli’ne Dayalı Öğretim Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Instruction Scale Based on ARCS Motivation Model: The Study of Validity And Reliability

Journal Name:

  • Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
It is a matter of interest whether teachers maintain teaching activities that increases student motivation. The aim of this research is to develop an Instruction Scale Based on ARCS Motivation Model for analysing students’ perception about whether classroom teachers carry on teaching activities according to ARCS Motivation Model or not. The workgroup of the study consists of 445 fourth grade students,213 of them are male and 232 of them are female, studying in the city center of Diyarbakır. In order to test that the scale is coherent with determined factor structure, DFA has been done. As a result, a four-dimensioned (attention, relevance, confidence, satisfaction) and 22-item scale has been developed for learning whether classroom teachers carry on teaching activities according to ARCS Motivation Model or not. As a result of DFA for validity, fictionalised consruction has been verified and that there is a perfect coherence betwen items and sub-dimensions has been seen. The results of reliablitiy has shown that the scale is a reliable assesment ınstrument and has the sufficient psychometry features
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Öğretmenlerin öğrencilerinin motivasyonlarını sağlayıcı öğretim etkinlikleriyle öğrenmeöğretme sürecini yürütüp yürütmediği merak konusudur. Bu amaçla ARCS(Attention- Relevance-Confidence-Satisfaction) Motivasyon Modeli’ne dayalı öğretim ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmıştır. Araştırma grubunu Diyarbakır merkeze bağlı ilkokullarda öğrenim gören 213’ü erkek 232’si kız olmak üzere toplam 445 dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Ölçeğin araştırmacılar tarafından kurgulanmış olan faktör yapısının uyumlu olup olmadığını sınamak amacıyla Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. DFA soncunda “Dikkat”, “Güven”, “İlişki”, “Memnuniyet” olmak üzere toplam 4 boyutlu 22 maddelik bir ölçek elde edilmiştir. Birinci ve ikinci düzey DFA sonucunda kurulan modellerden elde edilen uyum indeks katsayılarına göre, ölçeğin boyutlarının mükemmel uyum gösterdiği saptanmıştır. Ayrıca, güvenirlik ölçümlerinin de yüksek olduğu görülmüştür. Araştırmanın bu bulgularından hareketle, ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu sonucuna varılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-arcs-motivasyon-modeline-dayali-ogretim-olcegi-gecerlik-guvenirlik-calismasi.pdf
  • 4
1821
1838
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Acat, M.B. ve Demiral, S. (2002). Türkiye’de yabancı dil öğreniminde motivasyon kaynakları
ve sorunları. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Yönetimi, 8 (31), 312-329.
Bacanlı, H. (2005). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
Bryman, A.& Cramer, D. (2005). Quantitative Data Analysis for SPSS 12 and 13 A Guide for
Social Scientists. London and New York: Routledge. 30.12.2015 tarihinde https://rufiismada.
files.wordpress.com/2012/02/quantitative_data_12_13.pdf adresinden erişilmiştir.
Cengiz, E. (2009). ARCS Motivasyon Modeli’nin fen ve teknoloji dersinde öğrencilerin
başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Chang, M.M., & Lehman, J. (2002). Learning foreign language through an interactive
multimediaprogram: An experimental study on the effects of the relevance component
of the ARCS Model. CALICO Journal, 20(1), 81–98.
Chyung, Y., Winiecki, D., & Fenner, J.A. (1999). Evaluation of effective interventions to
solve thedropout problem in adult distance education. In B. Collis & R. Oliver (Eds.),
Proceedings of EDMEDIA99, Eleventh World Conference on Educational Multimedia,
Hypermedia & Telecommunications.Charlottesville, VA: Association for the Advancement
of Computing in Education(AACE). 1 Kasım 2014 tarihinde http://www.
editlib.org/p/17397/ adresinden erişilmiştir.
Çelik, E.H. & Yılmaz, V.(2013). Lısrel 9.1 ile Yapısal Eşitlik Modellemesi Temel Kavramlar,
Uygulamalar, Programlama (2.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık
Çetin, Ü. & Mahiroğlu, A. (2008). ARCS Motivasyon Modeli Uyarınca Tasarlanmış Eğitim
Yazılımının Öğrencilerin Akademik Başarısına ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi.
Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi.9(3), 101-112.
Dede, Y. (2002). ARCS Motivasyon Modeli Destekli Öge Gösterim Teorisi (Component
Display Theory) Yaklaşımının Değişken Kavramının Öğretimine Etkisi. Yayınlanmamış
Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Demirel Ö. ve Yağcı E. (2007). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı. 2. Baskı, Pegem
Yayınları, Ankara.
Driscoll, M. (1993). Psychology of Learning for Instruction. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
Feng, S., & Tuan, H. (2005). Using ARCS Model to promote 11th graders’ motivation and achievement
in learning about acids and bases. International Journal of Science and Mathematics
Education, 3(3), 463–484
Gençay, A., ve Gençay, S. (2007). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin öğretmenlik
mesleğine ilişkin motivasyon düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 241-253.
1834 Kasım KARATAŞ, Tuncay ARDIÇ, İsmet KAYA...
Eylül 2016 Cilt:24 No:4 Kastamonu Eğitim Dergisi
Karataş, K., Kaya,İ. & Ardıç,T. (2015). ARCS Motivasyon Modeline Dayalı Öğretme Etkinliklerini
Düzenleme Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması (Sözlü Bildiri). II. Uluslararası Avrasya
Eğitim Araştırmaları Kongresi, Hacettepe Üniversitesi, 8-10 Haziran 2015, Ankara
Keller, J. M., & Suzuki, K. (1988). Use of the ARCS Motivation Model in Courseware Design. In D. H.
Jonassen (Ed.), Instructional Designs for Microcomputer Courseware. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
Keller, J.M. (1979). Motivation and Instructional Design: A Theoretical Perspective. Journal of
Instructional Development, (pp. 26-34). 4 Mayıs 2014 tarihinde http://link.springer.com/
article/10.1007%2FBF02904345# page-1 adresinden edinilmiştir.
Keller, J.M. (1987). Development and Use Of The ARCS Model Of İnstructional Design. Journal
of Instructional Development, 10(3), 2-10.
Köymen, Ü. (2000). Güdüleyici öğrenme. İçinde Şimşek, A. (Ed.), Sınıfta demokrasi. Ankara: Eğitim Sen.
Kutu, H. & Sözbilir, M. (2011). Yaşam Temelli ARCS Öğretim Modeliyle 9. Sınıf Kimya Dersi “Hayatımızda
Kimya” Ünitesinin Öğretimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitmi Fakültesi Dergisi, 30(1), 26-62.
Martin, B.L. & Briggs, L.J. (1986). The Affective and Cognitive Domains: Integration for Theory
and Research. Educational Techonology Publications, Englewood Cliffs, New Jersey.
Murphy, K. R., & Davidshofer, C. O. (1998). Psychological testing (4th ed). New Jersey: Prentice Hall
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed). New York: McGraw-Hill.
Ocak, M.A., Topal, A.D., Ağca, R.K. ve Akçayır, M. (2011). Öğretim Tasarımı Kuramlar, Modeller
ve Uygulamalar. Ankara: Anı Yayıncılık.
Oppenheim, A. N. (2001). Questionnaire design. interviewing and attitude measurement (New Ed.).
London: Continuum International Publishing Group Ltd.
Eggen, P.,D. & Kauchaki, D. (1994). Educational psychology: classroom connections. The United
States: Macmillan. 6 Mayıs 2014 tarihinde http://books.google.com.tr/books?id=gIg1a7kkMZ
cC&dq=editions:UOM39015027295891&hl=tr adresinden edinilmiştir.
Pintrich, P. R., & Schunk, D. H. (2002). Motivation in education: Theory, research, and applications
(2nd ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Rigby, C.S., Deci, E.L., Patrick, B.C., ve Ryan, R.M. (1992). Beyond the intrinsic – extrinsic dichotomy,
self – determination in motivation and learning. Motivation and Emotion, 16(3), 165 – 185.
Seçer,İ. (2013). SPSS ve LISREL ile Pratik Veri Analizi. Ankara: Anı Yayıncılık
Skinner, E.A., & Belmont, M.J. (1993). Motivation in the classroom: Reciprocal effects of teacher behavior
and student engagement across the school year. Journal of Educational Psychology, 85(4), 571–581.
Small, R.V. (1997). Motivation in instructional design. ERIC Reproduction ServiceNo. ED 409895.
Song, S. H., & Keller, J. M. (2001). Effectiveness of motivationally adaptive computer-assisted instruction
on the dynamic aspects of motivation. EducationalT echnology, Research & Development, 49, 5-22.
Şimşek, Ö.F.(2009) Yapısal eşitlik modellemesine giriş; Temel İlkeler ve LİSREL Uygulamaları.
Ankara: Ekinoks Yayıncılık
Wolters, C.A., & Rosenthal, H. (2000). The relation between students’ motivational beliefs and their use
of motivational regulation strategies. International Journal of Educational Research, 33 (78), 801-820.
Yılmaz, H. & Çavaş, H.P. (2007). “Reliability and validity study of the students’ motivation toward
science learning (smtsl) questionnaire”. İlköğretim Online, 6(3), 430-44

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com