You are here

Home » Content

Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi (Diyarbakır İli Örneği)

Investigating Of Life Long Learning Tendency Of Teachers (The Example Of Diyarbakır)

Journal Name:

  • Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to investigate techears’ tendencies on life long learning. In the study, survey model which is one of the descriptive research methods has been used. The population of the study have formed Anatolian High School teachears work at the schools in the districts of the central province of Diyarbakır. As part of the research 293 teachers have been reached. The data of research was obtained through “Life Long Learning Tendencies Scale” developed by the researcher. At the end of the pre-application scale reliability Cronbach Alfa co-efficient has been found 0,914. To compare the difference among independent variables “t- test”, “Mann Whitney U test” and “Kruskall Wallis H test” were used. The results revealed that the teachers genders and education institutions don’t effect their life long learning tendencies. The teachears life long learning tendencies differ depending on their educational levels, fields and seniority
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini incelemektir. Araştırmada betimsel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Diyarbakır ili merkez ilçelerindeki Anadolu Liselerinde görev yapan öğretmenler oluşturmuştur. Araştırma kapsamında 293 öğretmene ulaşılmıştır. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen “Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği” nden elde edilmiştir. Ön uygulama sonucu ölçeğin güvenirlik (cronbach alpha) katsayısı 0, 914 olarak bulunmuştur. Bağımsız değişkenler arasındaki farkı karşılaştırmak için; bağımsız örneklem t-testi, Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini cinsiyet ve mezun oldukları yüksek öğretim kurumları etkilememektedir. Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri, öğrenim düzeylerine, alanlarına ve kıdemlerine göre farklılık göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 266-3641-3-pb.pdf
  • 4
1553
1566
  • Turkish

REFERENCES

References: 

A Memorandum on Lifelong Learning. (2000). http://www.bologna-berlin2003.de/pdf/MemorandumEng.
pdf adresinden 10 Haziran 2013 tarihinde edinilmiştir.
Açıkgöz, K. Ü. (2011). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayıncılık.
Akkoyunlu, B., & Kurbanoğlu, S. (2004). Öğretmenlerin bilgi okuryazarlığı Öz-yeterlik inancı üzerine
bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 11-20.
Argon, T., Öztürk, Ç., & Kılıçaslan, H. (2008). Sınıf öğretmenliği öğretmen adaylarının bilgi okuryazarlığı
becerileri üzerine bir durum çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi. 8(2). 13-22.
Arslan, M. (2011). Öğretim hizmetinin niteliği ve öğretmen. M. Arslan (Ed.), Öğretim İlke ve Yöntemleri
içinde (s. 239-247). Ankara: Anı Yayıncılık.
Ayhan, S. (2006). Dünden bugüne yaşam boyu öğrenme. F.Sayılan ve A. Yıldız (Yay. Haz.), Yaşam Boyu
Öğrenme: Sempozyum Bildiriler ve Tartışmalar içinde (s. 2-14). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Bağcı, E. (2011). Avrupa Birliği’ne üyelik sürecinde Türkiye’de yaşam boyu öğrenme politikaları.
OMÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 139-173.
Brahmi, A. F. (2007). Medical student’s perceptions of lifelong learning at ındiana university school
of medicine. Unpublished doctoral dissertation, Indiana University, USA.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Coşkun, D. Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler
açısından incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Demiralay, R. (2008). Öğretmen adaylarının bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımları açısından
bilgi okuryazarlığı öz-yeterlik algılarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi,
Gazi Üniversitesi, Ankara.
1564 Fikriye YAMAN, Taha YAZAR...
K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi 23 (4)
Demirel, M. & Akkoyunlu, B. (2010, Nisan). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri
ve bilgi okuryazarlığı öz-yeterlik algıları. 10th International Educational Technology
Conference, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
Dinevski, D., & Dinevski, I. V. (2004, December). The concepts of university lifelong learning
provision in Europe. Transition Studies Review. 11(3), 227-235.
Duman, A. (2006). Türkiye’de yaşam boyu öğrenme siyasalarını oluştur(a)mamanın dayanılmaz
hafifliği. F. Sayılan ve A. Yıldız (Yay. Haz.), Yaşam Boyu Öğrenme: Sempozyum Bildiriler ve
Tartışmalar içinde (s. 31-44). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Duman, A. (2007). Yetişkinler eğitimi. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Ersoy, A., & Yılmaz, B. (2010). Yaşam boyu öğrenme ve halk kütüphaneleri: kuramsal bir yaklaşım.
A. Aydın. ve K.Ateş (Yay. Haz.) ‘Bilgi Okuryazarlığı’ndan ‘Yaşam Boyu Öğrenme’ye
içinde (s. 48-73). İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
Freire, P., & Macedo, D. (1998). Okuryazarlık sözcükleri ve dünyayı okuma. S. Ayhan (Çev.). Ankara:
İmge Yayınevi.
Gencel, İ. E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları.
Eğitim ve Bilim. 38(170), 237- 252.
Geray, C. (2013). Halk eğitiminin güncel sorunları. A. Yıldız ve M. Uysal (Ed.), Yetişkin Eğitimi
Kuramdan Uygulamaya içinde (s. 11-23). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Gıordan, A. (2008). Öğrenme. M. Baştürk, E. Bozovalı ve MT. ulan (Çev.). Ankara: De Ki Basım Yayın.
Gregg, J.P. (1996). Psychological implications and personal perceptions of lifelong learning adults
in life satisfaction and self-esteem. Unpublished doctoral dissertation, Wayne University, USA.
Hake, B. (2006). AB politikaları ve bilgi ekonomisi: yaşam boyu öğrenme için stratejik bir rol. F.
Sayılan ve A. Yıldız (Yay. Haz.), Yaşam Boyu Öğrenme: Sempozyum Bildiriler ve Tartışmalar
içinde (s. 15-30). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
İzci, E., & Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin
değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9). 101-114.
Jarvis, P. (2004). Adult education and lifelong learning: Theory and practice. London: Routledge Falmer.
Jenkis, A. (2004). Women, lifelong learning and employment report. Centre for the Economics of
Education. U. K. London School of Economics and political Science.
Johnstone, J. W. (1965). Volunteers for learning: a study of the educational pursuits of American
adults. http://www.norc.org/PDFs/publications/NORCRpt_89.pdf adresinden 16 Şubat 2014
tarihinde edinilmiştir.
Kara, D., & Kürüm, D. (2007, Eylül). Sınıf öğretmeni adaylarının “Yaşam boyu öğrenme” kavramına
yükledikleri anlam (Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği), 16. Ulusal Eğitim
Bilimleri Kongresi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Tokat.
Karafilik, A. (2007). Öğrenmeyi öğren. Ankara: Akro Akademi Yayınları.
Knowles, M. (2013). Androgoloji: yetişkinlerde öğrenme konusunda yeni bir teknoloji. S. Ayhan
(Çev.). A.Yıldız ve M. Uysal (Ed.), Yetişkin Eğitimi Kuramdan Uygulamaya içinde (s. 105-
126). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Kurt, İ. (2008). Yetişkin eğitimi. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Litzinger, T., Wise, J., Lee, S., & Bjorklund, S. (2003).Assessing readiness for self-directed learning.
Proceedings of the 2003 American Society for Engineering Education Annual Conference
& Exposition, Nashville, Tennessee.
Loads, D. (2007, June). Effective learning advisers’ perceptions of their role in supporting lifelong
learning. Teaching in Higher Education, Retrieved November 15, 2013, from http://content.
ebscohost.com/pdf19_22/pdf/2007/THD/01Apr07/24325594.pdf?T=P&P=AN&.
Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi... 1565
K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi 23 (4)
Lowe, J. (1985). Dünyada yetişkin eğitimine toplu bakış. T. Oğuzkan (Çev.). Ankara: Unesco
Türkiye Milli Komisyonu.
Okçabol, R. (2006). Halk eğitimi (Yetişkin eğitimi). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Oral, B. & Yazar, T. (2013, October). International perspectives on new aspectes of learning in
teacher education IPALTE 2013, Dicle Üniversitesi, Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi, Diyarbakır.
Özdamar, K. (1997). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Parkinson, A. (1999, November). Developing the attribute of lifelong learning. 29th ASEE/IEEE
Frontiers in Education Conference, San Juan, Puerto Rico.
Simmermon, W.J. (2009). A study of a two- year college and how ıt fosters lifelong learning and
empowerment. Unpublished doctoral dissertation, University of South Dakota, USA.
Simpson, J.A. (1972). Today and tomorrow in European adult education. A study of the present
situation and future developments. Council for Cultural Cooperation, Strasbourg.
Şahin, M., Akbaşlı, S., & Yanpar, T.Y. (2010). Key competences for lifelong learning: the case of
prospective teachers. Educational Research and Reviev. 5(10), 545-556.
Topakkaya, A. (2013). Yaşam boyu öğrenme ve Türk üniversitelerinin bu alana muhtemel katkıları.
The Journal of Academic Social Science Studies. 6 (4), 1081-1092.
Turan, S. (2005). Öğrenen topluma doğru Avrupa Birliği eğitim politikalarında yaşam boyu öğrenme.
Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi. 5 (1), 87-98.
Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com