You are here

Öğrenci, Öğretmen Ve Veli Gözüyle İlköğretim Ve Ortaöğretim Okullarında Grup Çalışmaları İhtiyaç Analizi

Needs Analysıi For Group Works In Primary And Secondary Schools Within The Perspectives Of Students, Teachers And Parents

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study, within the framework is to determine the need of group work for students, teachers and parents need. The sample of this study consisted of a total of 662 participants as students (n=369), teachers (n=143) and their parents (n=150) in different primary and secondary schools located in Malatya. As data collection tool in the study were used “School Group Work Needs Analysis” questionnaire forms separately prepared for students, teachers and parents. The statistical analyses for the findings were performed using SPSS 17 for Windows. Chi-square test of independence analysis technique has been used to test whether there is a significant relationship between the variables or not. As a result of the research, teachers’ level of needs for group works for all problem areas were found to be significantly higher than those of parents and students respectively.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı öğrencilerin, öğretmenlerin ve velilerin algıları çerçevesinde öğrenciler için hangi grup çalışmaları etkinliklerine ihtiyaçları olduğunu belirlemektir. Araştırmanın çalışma gurubunu Malatya il merkezinde bulunan farklı ilköğretim ve ortaöğretim okulları öğrencileri (n=369), öğretmenleri (n=143) ve velileri (n=150) olmak üzere toplam 662 kişi oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak öğrenci, öğretmen ve veliler için ayrı ayrı hazırlanmış “okul grup çalışmaları ihtiyaç analizi” anket formları kullanılmıştır. Elde edilen bulguların, istatistiksel analizlerinde SPSS-17 Windows programı kullanılmıştır. Değişkenler arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığı Ki-kare bağımsızlık analiz tekniği ile test edilmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin tüm sorun alanlarına ilişkin grup çalışmaları ihtiyaç düzeylerinin sırasıyla veli ve öğrencilerinkinden anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmüştür.
FULL TEXT (PDF): 
1347
1362

REFERENCES

References: 

Ağır, B. (2005). Sosyal öğrenme kuramı. İçinde B. Aydın (Ed.), Gelişim ve öğrenme. Ankara:
Nobel Yayıncılık.
Akbaba, S. (1994). Grupla psikolojik danışmanın sosyal ve psikolojik bir kavram olan özgecilik
üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Erzurum.
1358 Abdullah ATLİ...
K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3)
Aral, N., & Gürsoy F. (2000). Boşanmış ve boşanmamış ebeveynlerin çocuklarının depresyon
düzeyleri üzerine bir araştırma. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 12 (1), 27.
Aslıhan, M. N. (1998). Parçalanmış veya tam aileye sahip çocukların öz-kavramı depresyon
düzeyleri ve akademik başarılarının yaş ve cinsiyet yönünden karşılaştırılması (Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Bayraktutan, E. (2006). Grupla psikolojik danışmanın lise öğrencilerinin atılganlık düzeyine
etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İzmir.
Bozgeyikli, H. (2005). Mesleki grup rehberliğinin ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin meslek
kararı vermede kendilerini yetkin görme düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış Doktora
Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Brigman, G., & Goodman, E. (2001). Group counselling for school counselors: A practical
guide. ABD: Walch Publishing.
Cooley, L. (2009). The power of group. ABD: Corwin Sage Ldt.
Corey, G. (2012). Theory and practice of group counseling (Eight Edition). USA: Brooks/Cole
Cresweel, J. W. (2014). Research design qualitative, quantitative, and mixed methods approaches
(Fourth Editions). SAGE Publications, Inc.
Demir, S. (2006). Arkadaşlık becerilerini geliştirmeye dönük grup rehberliği programının
ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sosyometrik statülerine etkisi (Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Duran, Ö., & Eldeleklioğlu, J. (2005). Öfke kontrol programının 15–18 yaş arası ergenler
üzerindeki etkililiğinin araştırılması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 267-280.
Ehly, S., & Dustin, R. (1989). Individual and group counselling in schools. New York: The
Guilford pres.
Ergene, T., & Yıldırım, İ. (2003). Lise son sınıf öğrencilerinin akademik başarılarının yordayıcısı
olarak sınav kaygısı, boyun eğici davranışlar ve sosyal destek. Hacettepe Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 224-234.
Fehr, S.S (2000). Grup terapisine giriş (Çev:Fatma Zengin). İstanbul: Sistem yayıncılık.
Fowler, F. J. (2009). Survey research methods (Fourth Editions). Thousand Oaks CA: Sage Inc.
Kaplan, A. (2007). Öfke yönetimi becerileri programının ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin saldırganlık
düzeyi ve benlik saygısına etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz
Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Karataş, Z. (2008). Bilişsel davranışsal teknikler ile psikodrama teknikleri kullanarak yapılan
grupla psikolojik danışma uygulamalarının ergenlerde saldırganlığı azaltmadaki etkilerinin
karşılaştırmalı olarak incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Kaya, A. & Civitci, A. (2008). Okul psikolojik danışma ve rehberlik programlarının geliştirilmesi
(Ed:G.Can). Psikolojik Danışma ve Rehberlik (9.Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Kaya, A. (2005). Farklı sosyometrik statülerdeki ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin benlik
kavramı ve yalnızlık düzeyleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (23), 7-20.
Koç, G. (2006). Sosyal öğrenme kuramı İçinde A. Ulusoy (Ed.), Gelişim ve öğrenme (5. Baskı).
Ankara: Anı Yayıncılık.
Öğrenci, Öğretmen Ve Veli Gözüyle İlköğretim Ve Ortaöğretim Okullarında ... 1359
K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3)
Köseler, A. (2006). Lise öğrencilerinde iletişim kaygısı (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Kuzgun, Y. (2000). Rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara ÖSYM Yayınları.
McDonald, A.S. (2001). The prevelance and effects of test anxiety in school children. Educational
Psychology, 21, 89-101.
Meriç, B. (2007). Boşanmış ailelerdeki ergenlerin uyum düzeylerini ve sosyal becerilerini
geliştirmeye yönelik bir grup rehberliği çalışmasının sınanması (Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Muro, J. J., & Kottman, T. (1995). Guidance and counseling in the elementary and middle
schools. ABD: Wm.C. Brown Communications, Inc.
Naar, R (1987). Grup psikoterapilerine ilk adım (Çev: Nesrin Hisli). İzmir: Erdem Kitabevi.
Nichols, K., & Jenkinson, J. (2006). Leading a support group a practical guide. London:
Open University Press.
Oğurlu, U. (2006). Düşünsel duygulanımcı davranış terapisi (DDDT) odaklı grupla psikolojik
danışmanın ergenlerdeki benlik saygısı düzeyine etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans
Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Öztürk S. (2006). Anne-babası boşanmış 9-13 yaşlarındaki çocuklar ile aynı yaş grubundaki
anne-babası boşanmamış çocukların benlik saygısı ve kaygı düzeyleri ilişkisi (Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Greenberg, K.R. (2003). Group counseling in k-12 schools : A handbook for school counselors.
ABD: Allyn & Bacon.
Rosenberg, M. (1965). Society and adolescent self image. New Jersey: Princeton Universty Press.
Saföz, S. (2008). Boş zamanları değerlendirmeye yönelik hazırlanan grup rehberliği programlarının
öğrencilerin saldırgan davranışları üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Smallwood, D. L., Christner, R. W., & Brill, L. (2009). Applying Cognitive-Behavior Therapy
Groups in School Settings. İn R.W. Christner , J. L. Stewart & A. Freeman (Eds.),
Handbook of cognitive-behavior group therapy with children and adolescents : Specific
settings and presenting problems (pp:89-207). New York:Taylor & Francis Group.
Smead-Morganett, R. (1990).Yaşam becerileri: Ergenlerle grupla psikolojik danışma uygulamaları.
(Çev: Sonay Güçray, Alim Kaya, Mesut Saçkes). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Sostegard, M.A., & Bitter, J.R. (2004). Adlerian group counseling & therapy : Step-by-step.
New York: Brunner-Routledge.
Sönmez, F. (2001). Anne-babası boşanmış ergenlerle anne-babası boşanmamış ergenlerin
benlik imgelerinin karşılaştırılması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Trotzer, J.P. (1999). The Counselor and the Group. Philadelphia:Taylor&Francis Group.
Voltan-Acar, N. (1980). Grupla atılganlık eğitiminin bireyin atılganlık düzeyine etkisi. Hacettepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 62-66. İçinde N Voltan-Acar (Ed.), PDR’de
25 yıl: Makaleler (ss:5-14). Ankara Nobel Yayın Dağıtım.
Voltan-Acar, N. (1981). Grupla atılganlık eğitimi ve doğurguları. Grup psikoterapileri Sempozyumu,
6, 52-58. İçinde N Voltan-Acar (Ed.), PDR’de 25 yıl: Makaleler (ss:17-27).
1360 Abdullah ATLİ...
K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3)
Ankara Nobel Yayın Dağıtım.
Voltan-Acar, N. (1986). Eklektik yaklaşımlı grupla danışma ve sonuçları. Medial Noroloji-
Noroşirurji-psikiyatri Dergisi, 17-21. İçinde N Voltan-Acar (Ed.), PDR’de 25 yıl: Makaleler
(ss:39-50). Ankara Nobel Yayın Dağıtım.
Voltan-Acar, N. (1986). Impression of interpersonal relation-grup counseling course. Mediterranean
Journal of Social Psychiatry, 7, 13-19. İçinde N Voltan-Acar (Ed.), PDR’de 25
yıl: Makaleler (ss:29-38). Ankara Nobel Yayın Dağıtım.
Voltan-Acar, N.(2008).Grupla psikolojik danışma ilke ve teknikleri. Ankara Nobel Yayın Dağıtım.
Westergaard, J. (2009). Effective group work with young people. London: Open University
Press.
Wilde, J. (2006). Öfke sorunu yaşayan çocuklara yönelik uygulamalar (Çev.Ahmet Özmen).
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 39(1).
Yalom, I. (2003). Kısa Süreli grup terapileri. (Çev: Zeliha İyidoğan Babayiğit). İstanbul:
Kabalcı Yayınevi.
Yalom, I.(1992). Grup psikoterapisinin teori ve pratiği. (Çev: Ataman Tangör, Özgür Karaçam).
İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri.
Yazıcı, H. (2006). Sosyal öğrenme kuramı. (Ed: K. Ersanlı, E. Uzman). Gelişim ve Öğrenme.
İstanbul: Lisans Yayıncılık.
Yenidünya, A. (2005). Lise öğrencilerinde rekabetçi tutum, benlik saygısı ve akademik başarı
ilişkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.
Yeşilyaprak, B. (2000). Eğitimde rehberlik hizmetleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com