You are here

ARAPÇA-TÜRKÇE İZAFET TERKİBİ VE TÜRKÇE ÖRNEĞİNDE DİL ÖĞRETİMİNDE KARŞILAŞILAN ZORLUKLARI

ARABIC-TURKISH NOUN PHRASE AND THE DIFFICULTIES IN LANGUAGE LEARNING IN TURKISH CASE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12770
Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Language which is a communication instrument has certain rules. These rules are formed according to the structures of language. Learning a foreign language is directly proportionate to know his or her mother tongue well. Someone who knows his or her mother tongue well can make combination to the foreign language and it helps him or her to learn the foreign language easily. Although there are many methods about learning foreign language, people whose mother tongue is Turkish have difficulties in learning Arabic language. In Arabic language structure it is important to pay attention to grammar rules in language education because a little phonetic change can cause different meanings. Although Arabic and Turkish have similarities, today Turkish students can have difficulties in learning Arabic. The reason of this is the differences of language structures. In terms of this aspect noun phrase can be an example of it. In our study we first examine the structures of noun phrase in both languages. Noun phrase are examined comparatively in both two languages. The differences and similarities of noun phrase are given between two languages. In our study we target to simplification of a student’s Arabic learning process and the understanding of differences of two languages in terms of noun phrase.
Abstract (Original Language): 
İnsanların asırlardır iletişim kurma aracı olan dil hiç şüphesiz bir takım kurallara sahiptir. Bu kurallar dillerin yapısına göre şekillenmektedir. Bir insanın yabancı bir dili öğrenebilmesi kişinin ana dilini ne kadar iyi bildiği ile doğru orantılıdır. Ana dilinin kural ve kavramlarını iyi kavramış bir kişi bu kural ve kavramları yabancı bir dilin kural ve kavramlarıyla karşılaştırarak bu dil ile daha kolay bağlantı kurabilir ve bu sayede bu yabancı dili daha kolay öğrenebilir. Günümüzde dil öğretiminde kolaylık sağlamak amacı ile birtakım metotlar geliştirilmişse de Arapça öğreniminde zorluklar yaşanmaya devam etmektedir. Arapça, dil eğitiminde dilbilgisi kurallarına dikkat edilmesi gereken bir yapıya sahiptir. Çünkü Arapça bir kelimede yapılan küçük bir ses değişimi anlam ve ifade farkına neden olabilmektedir. Türkçe ve Arapça arasındaki etkileşim azımsanmayacak kadar çok olsa da, günümüzde bir Türk öğrenci Arapça öğrenirken zorluk çekmektedir. Bunun temel nedeninin iki dil arasındaki yapı farklılığı olduğu kanaati taşınmaktadır. Bu sebeple bir dilbilgisi konusu olan “isim tamlaması” bağlamında bahsettiğimiz öğrenim zorluğuna bir örnek vermeyi düşündük. Çalışmamızda öncelikle Türkçe ve Arapçadaki İsim Tamlamalarının yapılarına değinilmiştir. İsim tamlaması konusu iki dilde karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. İki dil arasında isim tamlamaları yönünde benzerlikler ve farklılıklar verilmiştir. Çalışmamızda özellikle Türkiye’de Arapça öğrenim gören bir öğrencinin öğrenimini kolaylaştırma, iki dil arasındaki farkı isim tamlaması örneğinde anlaması hedef alınmıştır.
193
203

REFERENCES

References: 

Banguoğlu, Tahsin: Türkçenin Grameri, Türk Dil Kurumu Yay., Ankara, 2011.
Çifçi M.F., (2013). Arap Dilinde İzâfet Kavramı, Çeşitleri ve Türk Dilindeki Karşılığı (Bir
Mukâyeseli Gramer Çalışması Denemesi) Turkish Studies-International Periodical Forthe
Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/12 Fall 2013, p. 311-322,
ISSN:1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number:
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6048, ANKARA-TURKEY
Çörtü, Mustafa Meral: Arapça Dilbilgisi Nahiv, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı
Yayınları, İstanbul, 2004.
ed-Dahdah, Colonel Antuan: Mu’cemu’l-kavaidi’l-lugati’l-Arabiyyeti fi cedavil ve levhât,
Mektebetu Lübnan, Beyrut, 2008.
Ergin, Muharrem: Türk Dil Bilgisi, Bayrak Yayım, İstanbul, 2013.
Esendal, Mahmut Şevket: Ev Ona Yakıştı, İstanbul, 1971.
el-Ğaleyînî, Mustafa: Câmi' u durûsi'l-'Arabiyye, Dâru's-Selâm, Kahire, 2010.
İbn Ya'îş, Şerhu’l- Mufassal, el-mektebetu’t-Tevfîkiyye, Kahire, ts.
Karahan, Leylâ: Türkçede Söz Dizimi, Akçağ yay., Ankara, 2014.
Korkmaz, Zeynep: Türkiye Türkçesi Grameri Şekil Bilgisi, Türk Dil Kurumu Yay., Ankara, 2014.
Kur’an-ı Kerim: 12 Yusuf Suresi.
Timurtaş, Faruk K.: Osmanlıca Grameri, Küçükaydın Matbaası, İstanbul, 1964
ez-Zemahşerî, Ömer: el-Mufassal fî i'lmi'l-'Arabî, el-Mektebetü'l- A'sriyye, Beyrut, 2009.
(Çevrimiçi) https://www.turkedebiyati.org/isim_tamlamalari.html, 27.03.2017

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com