Buradasınız

DENİZLİ TEKSTİL İŞLETMELERİ NEDEN FASON ÜRETİM YAPIYOR? BİR ŞEBEKE ORGANİZASYON ÇESİDİ OLARAK FASON ÜRETİM VE DENİZLİ TEKSTİL İŞLETMELERİ UYGULAMASI

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (Original Language): 
Küresellesme süreci sosyo-ekonomik, politik ve kültürel pek çok degisimi de beraberinde getirmektedir. Bu süreçte bilgi, sermaye ve teknoloji küresel bir boyut kazanmıstır. Gittikçe daha çok sayıda isletme kendisini küresel pazarda bulmaktadır. Hızlı degisimle birlikte bürokratik ve hiyerarsik yapılar yerini dısa açık, esnek degisime hızlı cevap verebilen kendi içinde hiyerarsinin olmadıgı sebeke organizasyon (network organization) ve sanal organizasyon (virtual organization) gibi yeni örgüt modellerine bırakmaktadır. “Bir mal ya da hizmet üretebilmek için yapılması gereken is ve faaliyetler ile bunun için gerekli olan kaynakları tek bir isletmenin bünyesinde toplamak yerine farklı isletmelere dagıtmıs organizasyon sekli” olarak tanımlanabilen sebeke organizasyonlar, küresellesme sürecinin tipik örgüt yapılarından birini olusturmaktadır. Bu çalısma, sebeke organizasyon kapsamında gelismis ülke isletmelerine fason üretim yapan Denizli tekstil isletmelerinin, fason üretim yapma nedenlerini incelemeye yöneliktir. Marka konusunda rekabet gücünün zayıflıgı, marka ile yurtdısı pazarlara açılmanın zorlugu, belirli siparislerin güvence altına alınması gibi nedenler fason üretimin baslıca nedenlerini olusturmaktadır. Bu fason üretimi yapan isletmelerinin kendi aralarındaki isbirligi ve güven düzeyi ise, düsük çıkmıstır.
101-118

REFERENCES

References: 

AKDOGAN, A. A.(1994), “Network Organizations (A Comparison Between
Traditional Organization Forms and Network Forms as a Non-
Traditional Form)”, Erciyes Üniversitesi ktisadi ve dari Bilimler
Fakültesi Dergisi, 11, pp. 183-198.
BARRINGER, B. R. and J.S. HARRISON (2000), “Walking a Tightrope:
Creating Value Through Inter Organizational Relationship”, Journal of
Management, 26(3) pp. 367-403.
BHAPPU, A. D. (2000), “The Japanese Family: An Institutional Logic For
Japanese Corporate Networks and Japanese Management”, Academy
of Management Review, 25(2), pp. 409-415.
BIANCHI, P. and N. BELLINI (1991), “Public Policies for Local Networks of
Innovators”, Research Policy, 20, pp. 487-497.
BUSH, J. B. Jr. and A. L. FROHMAN (1991), “Communication in a Network
Organization”, Organizational Dynamics, Autumn, pp. 23-36.
CASTELLS, M. (1996), The Information Age , Economy, Society and
Culture, 1, The Rise of The Network Society, Blackwell, Cambridge,
Massachusetts, 196p.
CHILD, J. and D. FAULKNER (1999), Strategies of Cooperation Mananging
Allians, Network and Joint Ventures, Oxford University Press,
March, pp. 113-141.
DE BURCA, S. and D. MCLOUGHLIN (1998), “Business Network Research:
A Grounded Theory Approach”, in P. NAUDE and P. W. TURNBULL
(Ed.), Network Dynamics in International Marketing, Pergamon, pp.
101-102.
DURAK, . (2005), Küresellesme Sürecinde Sebeke Organizasyonlar ve
Denizli Tekstil sletmeleri Uygulaması (Yayınlanmamıs Doktora Tezi),
Ankara Üniversitesi SBE, ss. 111-130.
EROGLU, F. (1998), Küresellesme Sürecinde Yönetim Krizi ve Çözüm Yolları,
Berikan Yayıncılık, Ankara, ss. 267-269.
GÜRSES, M.(1998), “Küresel Ekonomi: Sirket Yapısında Degisiklikler, Dıs
Ticarette Sirketlerin Yönlendirici slevleri ve Küresellesme Sonrasında
Gelir Dagılımı Üzerine”, Maliye Dergisi, 128, Mayıs-Agustos, ss. 56-
60.
HANSEN, T.M., H. W. CHESBROUGH, N. NOHRIA and D. N. SULL (2000),
“Networked Incubators, Hothouses of the New Economy”, Harvard
Business Review, September - October, pp. 75-86.RMS, A. (2003), Yeni Bir Örgütlenme Sekli Olarak Sebeke Organizasyonlar,
Beta Yayınları, 1.Baskı, stanbul, 129s.
JALLAT, F. and M. J. CAPEK (2001), “Disintermediation in Question: New
Economy, New Markets, New Middlemen”, Business Horizons,
March-April, pp. 55-60.
JONES, C., W. S. HESTERLY and S.P. BORGATTI (1997), “AGeneral Theory
of Network Governance: Exchange Conditions and Social
Mechanisms”, Academy of Management Review, October, pp. 911-
945.
KOÇEL, T. (2005), sletme Yöneticiligi, Beta Yayınları 10.B., stanbul, 759s.
MILES, R. E. and C. C. SNOW (1992), “Causes of Failure in Network
Organizations”, California Management Review, Summer, pp. 53-72.
NAUDE, P. and P. W. TURNBULL (1999), Network Dynamics in
International Marketing, International Business and Managemen
Series, Pergamon, p.101.
NIKOLENKO, A. and B. H.KLEINER (1996), “ Global Trends in
Organizational Design”, Work Study, 45(7), pp. 23-26.
OSBORN, R.N. and J. HAGEDOORN (1997), “The Institutionalization and
volutionary Dynamics of Interorganizational Alliances and Networks”,
Academy of Management Journal, 40(2), pp. 261-278.
RIVERA, M. A. and E. M. ROGERS (2006), Innovation Diffusion, Network
Features and Cultural Communication Variables, Problems and
Perspectives in Management, 4(2), pp. 126-135.
SCHWEIGER, D.M., T. ATAMER and R. CALORI (2003), “Transnational
Project Teams and Networks: Making The Multinational Organization
More Effective”, Journal of Business, 139, pp. 1-14
TSENG ,C. H., C. M. J. YU and D. H. W. SEETOO (2002), “The Relationships
Between Types of Network Organization and Adoption of Management
Mechanisms: An Emprical Study of Knowledge Transaction of MNC’s
Subsidiaries in Taiwan”, International Business Review, 11, pp. 211-
230.
ZEFFANE, R. (1994), “Inter-Organizational Alliances and Networking:
Dynamics, Processes and Technology?”, Leadership and
Organization Development Journal, 15(7), pp. 28-32.
ZEFFANE, R.(1995), “The Widening Scope of Inter-organizational
Networking: Economics, Sectoral , Social Dimensions”, Leadership
and Organization Development Journal , 16(4), pp. 26-33.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com