You are here

Home » Content

OTİZM TANILI BİR ÖĞRENCİYE TEMEL EŞLEME BECERİLERİNİN ÖĞRETİMİNDE AYRIK DENEMELERLE ÖĞRETİMİN ETKİSİ

EFFECT OF DISCRETE TRIAL TEACHING ON TEACHING OF BASIC MATCHING SKILLS TO A CHILD WITH AUTISM

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Autism Spectrum Disorders (ASD) is a developmental disorders characterized by impairments in social and communication skills. Discrete Trial Teaching (DTT), is an evidence-based method based on applied behavior analysis and practiced in the education of individuals with ASD. Findings related to DTT indicate that it decreases behavioral problems and provides improvement in the skills. In this research, effect of DTT on teaching of basic matching skills which is prerequisite for individuals with ASD was examined. The research conducted with a child with ASD was designed with AB design of single subject experimental research models. There were probe, instruction, generalization, and maintenance sessions in the research. Findings indicate that participant learned targeted basic matching skills, maintained the acquired skills, and generalized the acquired skills across materials. The findings were discussed in terms of implications for instruction and future researches.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Otizm spektrum bozukluğu (OSB); sosyal ve iletişim alanlarında sorunlarla ve tekrarlayıcı davranışlarla kendini gösteren bir gelişimsel yetersizdir. OSB tanılı bireylere yönelik en umut veren uygulama, olumlu etkileri araştırmalarca desteklenmiş bilimsel dayanaklı yöntemler temelinde sunulan özel eğitimdir. Ayrık Denemelerle Öğretim (ADÖ), uygulamalı davranış analizine dayalı bilimsel dayanaklı bir yöntemdir. Yıllardır yaygın olarak kullanılan yönteme ilişkin araştırma bulguları, ADÖ’nün bu bireylerin becerilerinde önemli gelişmeler ve davranış sorunlarında azalmalar sağladığını göstermektedir. Bu araştırmada, OSB’li bireylerin pek çok becerisi için önkoşul özelliği taşıyan temel eşleme becerilerinin öğretiminde ADÖ’nün etkisi incelenmiştir. Otizm tanılı bir öğrenci ile gerçekleştirilen araştırmanın modeli, tek denekli araştırma modellerinden AB modelidir. Başlama düzeyi, günlük yoklama, genelleme, izleme ve uygulama güvenirliği verileri toplanıp, analiz edilmiştir. Bulgular, katılımcının ADÖ yöntemiyle öğretimi hedeflenen temel eşleme becerilerini öğrendiğini, öğrendiklerinin kalıcılığının ve genellemesinin sağlandığını göstermiştir. Araştırmanın bulguları tartışılarak, uygulama ve araştırmalara dönük öneriler sunulmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-otizm-tanili-bir-ogrenciye-temel-esleme-becerilerinin-ogretiminde-ayrik-denemelerle-ogretimin-etkisi.pdf
  • 4
232
243
  • Turkish

REFERENCES

References: 

American Psychiatric Association. (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (4th ed., text
rev.). Washington, DC: Author.
American Psychiatric Association [APA] (2013). Fifth Edition of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental
Disorders (DSM-5). Retrieved from http://www.dsm5.org.
Babel, D. A., Martin, G. L., Fazzio, D., Arnal, L., & Thomson, K. (2008). Assessment of reliability and validity of
the discrete-trials teaching evaluation form. Developmental Disabilities Bulletin, 36 (1&2), 67-80.
Constable, S., Grosi, B., Moniz, A., & Ryan, L. (2013). Meeting the common core standards for students with
autism: The challenge for educators. Teaching Exceptional Children, 45 (3), 6-13.
Clevenger, T. M., & Graff, R. B. (2005). Assesing object-to-picture and picture-to-object matching as
prerequisite skillls for pictorial preference assessments. Journal of Applied Behavior Analysis, 38, 543-547.
Dawson, G. (2008). Early behavioral intervention, brain plasticity, and the prevention of autism spectrum
disorder. Development and Psychopathology, 20, 775–803.
Eikeseth, S., Smith, T., Jahr, E., & Eldevik, S. (2007). Outcome for children with autism who began intensive
behavioral treatment between ages 4 to 7: A comparison controlled study. Behavior Modification, 31, 264-278.
Eikeseth., S.(2010). Examination of qualifications required of an EIBI Professional, European Journal of Behavior
Analysis, 2 (11), 239 – 246.
Eikeseth, S. Klintwall, L., Jahr, E., & Karlsson, P. (2012). Outcome for children with autism receiving early and
intensive behavioral intervention in mainstream preschool and kindergarten settings. Research in Autism
Spectrum Disorders, 6, 829–835. doi:10.1016/j.rasd.2011.09.002.
Fazzio, D., Martin, L. G., Arnal, L., & Yu, D.C.T (2009). Instructing university students to conduct discrete-trials
teaching with children with autism. Research in Autism Spectrum Disorders, 3, 57-66. doi:
10.1016/j.rasd.2008.04.002.
Ferraioli, S., Hughes, C., & Smith, T. (2005). A model for problem solving in discrete trial training for children
with autism. Journal of Early and Intensive Behavior Intervention, 2, 224-246.
Green, G., Brennan, C. L., & Fein, D. (2002). Intensive behavioral treatment for a toddler at high risk for autism.
Behavior Modification, 26, 69-102.
Güleç-Aslan, Y. (2008). Otistik Çocuklar İçin Davranışsal Eğitim Programı (OÇİDEP) Ev Uygulaması Sürecinin ve
Sonuçlarının İncelenmesi. (Doktora tezi. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir).
Güleç-Aslan, Y. (2011). Bir vaka sunumu: Otizm için risk taşıyanbir çocukta uygulamalı davranış analizine dayalı
eğitim. International Journal of Early Childhood Special Education (INT-JECSE), 3(2), 129-147.
Güleç-Aslan, Y., Kırcaali-İftar, G. & Uzuner, Y. (2009). Otistik Çocuklar İçin Davranışsal Eğitim Programı (OÇİDEP)
Ev Uygulamasının Bir Çocukla İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 10
(1):1-25.
Kırcaali-İftar, G. ve Tekin, E (1997). Tek denekli araştırma modelleri. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları
Kırcaali-İftar, G. (2007a). Otizm spektrum bozukluğu [Autism spectrum disorders]. İstanbul: Daktylos Yayınları.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Kasım 2013 Cilt:2 Sayı:4 Makale No:26 ISSN: 2146-9199
242
Kırcaali-İftar, G. (2007b). Otistik çocuklar için davranışsal eğitim programı (OÇİDEP). Yayımlanmamış Kurs
notları.
Kırcaali-İftar, G. (2007c). Otistik çocuklar için davranışsal eğitim programı izleme aracı (OÇİDEP-İZ).
Yayımlanmamış Değerlendirme Aracı.
Kırcaali-İftar, G., (2012). Otizm spektrum bozukluğuna genel bakış. E. Tekin (Ed.). Otizm spektrum bozukluğu
olan çocuklar ve eğitimleri içinde, (s. 17-44). Ankara: Vize.
Kırcaali-İftar, G., ve Tekin-İftar, E. (2012). Otizm spektrum bozukluklarına yönelik program örnekleri. E. Tekin
(Ed.). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklar ve eğitimleri içinde, (s. 239-265). Ankara: Vize.
Kırcaali-İftar, G., Kurt, O., Güleç-Aslan, Y. ve Ülke-Kürkçüoğlu, B. (2009). Initiation of an intensive behavioral
intervention program (OCIDEP) for children with ASD in Turkey. Poster presented at the ABAI’s Third Annual
Autism Conference, Jacksonville, Florida, USA.
Klintwall, L., & Eikeseth, S. (2012). Number and controllability of reinforcers as predictors of individual outcome
for children with autism receiving early and intensive behavioral intervention: A preliminary study. Research in
Autism Spectrum Disorders, 6, 493–499.
Knight, D. (2010). Improving parent implementation of discrete trial teaching using video self-monitoring.
(Applied Behavioral Analysis Master’s Theses, Northeastern University, Boston)
http://hdl.handle.net/2047/d20000231.
Kurt, O. (2011). Otistik özellikler gösteren çocuklara alıcı dil becerilerinin öğretiminde ayrık denemelerle
öğretimin jestlerle ve jestsiz sunumunun karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi
Educational Sciences: Theory & Practice, 11 (3), 1421-1444.
Kurt, O. (2012). Otizm spektrum bozukluğu ve bilimsel dayanaklı uygulamalar [ASD and evidence-based
interventions]. E. Tekin (Ed.). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklar ve eğitimleri içinde, (s. 83-118). Ankara:
Vize.
Leaf, J. B., Tsuji, K. H., Lentell, A. E., Dale, S. E., Kassardjian, A.,Taubman, M., McEachin, J., Leaf, R., &
Oppenheim-Leaf, M. L. (2013). A. Comparison of discrete trial teaching implemented in a one-to-one
instructional format and in a group instructional format. Behavioral Interventions, 28, 82–106. doi:
10.1002/bin.1357.
Lovaas, O. I. (1987). Behavioral treatment and normal educational and intellectual functioning in young autistic
children. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 3-9.
Lovaas, O. I. (2003). Teaching individuals with developmentay delays: Basic intervention techniques. Austin,
Texas: Pro-Ed.
Roxburgh, C. A., & Carbone, V. J. (2013). The effect of varying teacher presentation rates on responding during
discrete trial training for two children with autism. Behavior Modification, 37 (3), 298-323. doi:
10.1177/0145445512463046.
Ryan, S. C., & Hemmes, S. N. (2005). Post-training discrete-trial teaching performance by instructors of young
children with autism in early intensive behavioral intervention. The Behavior Analyst Today, 6, 1-11.
Sallows, O. G., & Graupner, D. T. (2005). Intensive behavioral treatment for children with autism: four-year
outcome and predictors. American Journal On Mental Retardation, 110, 417-438.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Kasım 2013 Cilt:2 Sayı:4 Makale No:26 ISSN: 2146-9199
243
Smith, T. (2001). Discrete trial training in the treatment of autism. Focus on Autism and Other Developmental
Disabilities, 16, 86-92. doi:10.1177/108835760101600204.
Tekin-İftar, E. (2012). A-B Modelleri E. Tekin (Ed.). Eğitim ve Davranış Bilimlerinde Tek-Denekli Araştırmalar, (ss.
155-178). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları
Ünlü, E. (2012). Anne-babalara sunulan otistik bozukluk gösteren çocuklara yönelik ayrık denemelerle öğretim
programının (ADÖSEP) etkililiği. (Doktora tezi. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir).
Vuran, S. ve Olcay-Gül, S. (2012). Özel eğitim alanında görev yapan eğitimcilerin işbaşında eğitimi: Ayrık
denemelerle öğretim formatında eşzamanlı ipucu stratejilerinin kullanımının öğretimi. Kuram ve Uygulamada
Eğitim Bilimleri Dergisi Educational Sciences: Theory & Practice, 12 (3), 2091-2110.
Ward-Horner, J., & Sturmey, P. (2008). The effects of general case training and behavioral skills training on the
generalization of parents’ use of discrete-trial teaching, child correct responses, and child maladaptive
behavior. Behavioral Interventions, 23: 271–284. doi: 10.1002/bin.268.
Weiss, J. M. (1999). Differential rates of skill acquisition and outcomes of early intensive behavioral
intervention for autism. Behavioral Interventions, 14, 3-22.
Weiss, J. M., & Delmolino, L. (2006). The relationship between ealy learning rates and treatment outcome for
children with autism receiving intensive home-based applied behavior analysis. The Behavior Analyst Today, 7
(1), 96-110.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com