You are here

ÖĞRETMENLERİN PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİ

TEACHERS’ PROBLEM SOLVING SKILLS

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
In this study the level of teachers’ problem solving skills which is an important part of daily life and social adaptation is investigated. The sample of the study is 163 primary school teachers working in the city center of Ağrı in 2008. The data were collected using Problem Solving Inventory which was initially developed by Heppner and Petersen (1982) and then adapted to Turkish by Şahin, Şahin and Heppner (1993). In order to analyze the data, percentage, frequency, mean, t test and One Way Anova were used. As a result of the study it is found out that teachers perceived their problem solving skill levels as “high” (a bit higher than medium).
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada günlük hayatın ve sosyal uyumun çok önemli bir parçası olan problem çözme becerisinin öğretmenlerdeki düzeyi araştırılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2008 yılında Ağrı il merkezinde görev yapan 163 ilköğretim okulu öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilen, Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Problem Çözme Envanteri” kullanılmıştır. Analizlerde yüzde, frekans, ortalama, t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmenler kendilerini yüksek düzeyde (ortanın biraz üzerinde) problem çözücü olarak algılamaktadırlar.
215-226

REFERENCES

References: 

Albayrak, G. (2002). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Bireysel Problem Çözme Becerileri,
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
Aslan, C. (2001). Öğretmenlerin ve Öğretmen adaylarının Problem Çözme Becerilerinin
Çeşitli değişkenler Açısından Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi,
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Konya.
Bilen, M., (1996). Plandan Uygulamaya Öğretim, Aydan Veb tesisleri, Ankara.
Bingham, A. (1998). Çocuklarda Problem Çözme Becerilerinin Geliştirilmesi. MEB
Yayınları. İstanbul.
Büyükkaragöz, S. (1994). Genel Öğretim Metotları. Atlas Kitabevi, Konya.
Chang, A. M., Gaskill, D. (1991). Nurses' perceptions of their problem-solving
ağabeylity, Journal of Advanced Nursing, 16:7, 813-819.
Demirtaş, H, Dönmez, B. (2002). Ortaöğretimde Görev Yapan Öğretmenlerin Problem
Çözme Becerilerine İlişkin Algıları, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 9:16, 177-198.
Efe, M., Öztürk, F., Koparan, Ş., (2008). Bursa İlindeki Faal Futbol Hakemlerinin
Problem Çözme ve Atılganlık Düzeylerinin Belirlenmesi, Spormetre Beden
Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6 (2).
Enc, M. ( 1982). Eğitim Ruh Bilimi. Aka Kitabevi. İstanbul.
Gelbal, S. (1991). Problem Çözme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
Sayı:6. Ankara.
Heppner, P. P. (1978). A rewiew of the problem solving literature and relationship
to the counselling process. Journal of Counselling Psychology. Vol:25.
Heppner, P.P., Petersen, C.H. (1982). The development and implications of a
personal problem solving inventory. Journal of Conselling Psychology, 29,
66-75.
Heppner, P.P., Krauskoph, C. J. (1987). The integration of personal problem solving
process within counselling. The Counselling Psychologist. Volume 15.
İnce, G., Şen, C., (2006). Adana İli’nde Deplasmanlı Ligde Basketbol Oynayan
Sporcuların Problem Çözme Becerilerinin Belirlenmesi, Spormetre Beden
Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(1).
Kabadayı, R. (1992). Problem Çözme Süreci, Gereği ve Eğitimdeki Boyutları. Öğretmen
Dünyası. Sayı:146. Nüve Matbaası. Ankara.
Katkat, D. Mızrak, Ö., (2003). Öğretmen Adaylarının Pedagojik Eğitimlerinin Problem
Çözme Becerilerine Etkisi, Milli Eğitim Dergisi, Sayı:158:74-82, Ankara.
Kelleci, M., Gölbaşı, Z., (2004), Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin
Problem Çözme Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi,
Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 8 (2).
Korkut, Fidan. (2004). Okul Temelli Önleyici Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Anı
Yayıncılık. Ankara.
Kuzgun, Y. (1992). Rehberlik ve Psikolojik Danışma, ÖSYM Eğitim Yay., Ankara.
Oğuzkan, A. Ferhan. (1993). Eğitim Terimleri Sözlüğü. Emel Matbaacılık. Ankara.
Pehlivan, Z., Konukman F., (2004). Beden Eğitimi Öğretmenleri ile Diğer Branş
Öğretmenlerinin Problem Çözme Becerisi Açısından Karşılaştırılması,
Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2 (2), 55-60.
Quentin De La B. Çev: Ş. Doğan. (1997). Sorun Çözme Teknikleri. Bireysel Yatırım
Dizisi: 9, Rota Yayınları. İstanbul.
Sabuncu, N., Orak, N., Karabacak, Ü., Alpay, E., (2000). Hemşirelik Süreci Sistemini
Öğrenmenin Hemşirelik Öğrencilerinin Kişisel Problem Çözme Becerilerini
Algılama Durumlarına Etkisi, 1.Uluslararası 8.Ulusal Hemşirelik
Kongresi Bildiri Özet Kitabı, Antalya, s.139-140.
Savaşır, I., Şahin, N. H. (1997). Bilişsel-Davranışçı Terapilerde Değerlendirmede
Sık Kullanılan Ölçekler, Türk Psikologlar Derneği yayınları, No: 9, Ankara
Şahin, N, Şahin, N. H., and Heppner, P. P. (1993). Psychometric properties of the
problem solving inventory in a group of Turkish university students. Cognitive
Therapy and Research, 17 (4), 379-396.
Thornton, S. Çev: K. Özlem. (1998). Çocuklar Sorun Çözüyor. Gendaş Yay., İstanbul.
Ulupınar, S. (1997), Hemşirelik Eğitiminin Öğrencilerin Sorun Çözme Becerilerine
Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı.
Üstün, A., Bozkurt, E., (2003). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Kendilerini Algılayışlarına
Göre Problem Çözme Becerilerini Etkileyen Bazı Mesleki Faktörler,
Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 13-20.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com