You are here

Home » Content

ÖZEL OKULLARDA İNSAN KAYNAĞI YÖNETİMİ İŞLEVLERİNDEN YÖNLENDİRME İŞLEVİNİN OKUL YÖNETİCİLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

EVALUATION OF GUIDANCE FUNCTION IN PRIVATE SCHOOLS AS A HUMAN RESOURCES MANAGEMENT FUNCTION BASED ON SCHOOL MANAGER’S OPINIONS

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
In this research, the aim is presenting and evaluating the private school managers’ opinions about guidance function of a school’s human resources management unit. In this regard, the level of practice in terms of guidance is determined for school managers and scientific suggestions are presented to increase this level in appropriate methods. Working group of this research consists of school managers that work in private schools in Sakarya and Kocaeli and these school managers are determined with an easily accessible sampling method; purposive sampling method. Means of obtaining data of this research is a semi-structured interview form that is developed by the researcher. Content and descriptive analysis techniques are used in analyzing of data. According to findings that are obtained as a result of data analysis; school managers defined the guidance function with following capacities: supporting school managers in guidance process, creating chances for personal and professional development and communication.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, özel okul yöneticilerinin insan kaynakları yönetimi işlevlerinden yönlendirme işlevi ile ilgili görüşlerini ortaya koyarak değerlendirmek amaçlanmıştır. Bu bağlamda okul yöneticilerinin yönlendirme işlevini uygulama düzeyleri belirlenmiş; okul yöneticilerinin öğretmenleri yönlendirme düzeylerini arttırmalarına yönelik öneriler bilimsel verilere dayalı olarak sunulmuştur. Nitel araştırma desenlerinden olan durum çalışması kullanılarak gerçekleştirilen bu araştırmanın çalışma grubunu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile belirlenen Sakarya ve Kocaeli ilindeki özel okulların okul yöneticileri oluşturmaktadır. Araştırmanın veri toplama aracı, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formudur. Görüşme formu oluşturulurken ilgili alanyazın ayrıntılı olarak taranmış ve uzman görüşüne başvurulmuştur. Verilerin analizinde içerik ve betimsel analiz teknikleri kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre; okul yöneticileri yönlendirme kavramına destekleme (işleyişin hızlı olmasını sağlama, ihtiyaçları belirleme vb.), kişisel ve mesleki gelişim (ilgi ve yeteneklerine göre yol gösterme vb.), yönetim (rehberlik, olumlu davranışa yöneltme vb.) ve iletişim (etkili iletişim kurma, bilgiyi doğru aktarma) işlevlerini yüklemişlerdir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ozel-okullarda-insan-kaynagi-yonetimi-islevlerinden-yonlendirme-islevinin-okul-yoneticilerine-gore-degerlendirilmesi.pdf
  • 2
140
152
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıkalın, A. (2002). İnsan kaynağının yönetimi geliştirilmesi. 3. Baskı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Argon, T. (2014). Supporting human resources in educational institutions: Teacher views on administrator
support, Eğitim kurumlarında insan kaynaklarının desteklenmesi: Yönetici desteğine yönelik öğretmen
görüşleri. International Journal of Human Sciences, 11(2), 691-729.
Balcı, A. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma (7. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Bursalıoğlu, Z. (2012). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (17. Basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Cent, H. (2007). Özel okullarda insan kaynakları yönetimi uygulamalarının incelenmesi. Yüksek lisans tezi. Yıldız
Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Çalık, C. ve Şehitoğlu, E. (2006). Okul müdürlerinin insan kaynakları yönetimi işlevlerini yerine getirebilme
yeterlikleri. Milli Eğitim Dergisi, No. 170, 94-112 (Erişim Adresi: dhgm.meb.gov.tr).
Demir, K. (2014). Okulöncesi öğretmenlerinin okula bağlılık ve örgütsel güven düzeylerinin okul yöneticilerinin
liderlik uygulamalarına göre incelenmesi/examination of organizational commitment and trust levels of
preschool teachers according to leadership practices. e-International Journal of Educational Research, 5(4).
Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayınclılık.
Emel, N. M. (2010). Özel ve resmi ortaöğretim kurumlarındaki insan kaynakları yönetimi uygulamalarının
mukayeseli incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
Gebelein, S. H., Lee, D. G., Nelson-Neuhaus, K. J., & Sloan, E. B. (1999). Successful executive’s handbook.
Personnel Decisions International.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2016 Cilt:5 Sayı:2 Makale No: 16 ISSN: 2146-9199
152
Güler, S. Z. (2007). Eğitim örgütlerinde insan sermayesi. E-Eğitim, Bilim ve Sanat Dergisi, Sayı: 16.
Karaca, D., (2009). İlköğretim okullarında yöneticilerin insan kaynakları yönetimi işlevlerini yerine getirebilme
yeterlikleri ile öğretmenlerin örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Karaköse, T., ve Kocabaş, İ. (2006). Özel ve devlet okullarında öğretmenlerin beklentilerinin iş doyumu ve
motivasyon üzerine etkileri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 2(1), 3-14.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Öztay, F. E. (2006). Eğitim örgütlerinde insan kaynakları yönetimi ile oluşturulmuş kurum kültürünün öğretmen
motivasyonuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özyılmaz, Ö. (2013). Türk milli eğitim sisteminin sorunları ve çözüm arayışları (4. Baskı). Ankara: Pegem
Akademi.
Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (2001). Örgütsel psikoloji. 3. Baskı, Bursa: Ezgi Kitabevi.
Saylan, N. (2013). Özel ilköğretim ve ortaöğretim okullarında insan kaynakları yönetimi işlevlerinin gerçekleşme
derecesi. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Saylı H. ve Kızıldağ D. (2007). Yönetsel etik ve yönetsel etiğin oluşmasında insan kaynakları yönetiminin rolünü
belirlemeye yönelik bir analiz. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı.1, Cilt.9, 231-
250.
Stevens, L. A., Skube, C. J., Lee, D. G., Davis, B. L., & Hellervik, L. W. (2010). Successful manager's handbook.
Eighth Edition, Personnel Decisions International.
Taymaz, H. (2011). Okul yönetimi (10. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Turan, S., Yıldırım, N., ve Aydoğdu, E. (2012). Okul müdürlerinin kendi görevlerine ilişkin bakış açıları. Pegem
Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(3), 63-76.
Türk Eğitim Derneği (2007). Türkiye’de okul öncesi eğitim ve ilköğretim sistemi temel sorunlar ve çözüm önerileri
(Özet Rapor). 1. Basım, Ankara: Türk Eğitim Derneği, Adım Ajans.
Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği:
Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Sayı:24, ss. 543.
Ünal S. (2000). Okulda insan kaynakları yönetimi. Milli Eğitim Dergisi, No. 146.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 8. Baskı, Ankara: Seçkin.
Yüksel, Ö. (2004). İnsan kaynakları yönetimi. 5. Baskı. Ankara: Gazi Kitabevi.
Wakoli, M. (2014). Principals’ management strategies and performance of students in secondary schools in
mount elgon sub county, Kenya. International Journal of Innovative Research and Development, 3(10).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com