Öğretmen Görüşlerine Göre İlkokullarda Yöneticilerin Kayırmacılık Davranışları

Aközer, M. (2003). Kamuoyu Gözüyle Kamuda Yolsuzluk. Görüş Dergisi, Aralık, 14–22.
Aktan, C. C. (2001). Siyasal Ahlak ve Siyasal Yozlaşma. C.C. Aktan, (Ed.). Yolsuzlukla Mücadele
Stratejileri. (s.51-69), Ankara: Hak- İş Yayınları.
Araslı, H., Bavik, A., Ekiz ve Erdoğan, H. (2006). The Effects of Nepotism on Human Resource
Management The Case of Three, Four and Five Star Hotels in Northern Cyprus. International
Journal of Sociology and Social Policy. 26 (7/8), 295–308.
Araslı, H. ve Tümer, M. (2008). Nepotism, Favoritism and Cronyism: A Study of Their Effects on
Job Stress and Job Satisfaction In The Banking Industry of North Cyprus. Social Behavior and
Personality, 36 (9), 1237-1250.
Argon, T. ve Eren, A. (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Öğretmen Görüşlerine Göre İlkokullarda Yöneticilerin Kayırmacılık... 247
January 2016 Vol:24 No:1 Kastamonu Education Journal
Asunakutlu T. ve Avcı, U. (2010). Aile İşletmelerinde Nepotizm Algısı ve İş Tatmini İlişkisi Üzerine Bir
Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 93-109.
Aydın, İ. P. (2002). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik. (3.Baskı). Ankara: Pegema Yayıncılık.
Aydoğan, İ. (2009). Favoritism in the Turkish Educational System: Nepotism, Cronyism and Patronage.
Educational Policy Analysis and StrategicResearch, 4(1), 19–35.
Aytaç, Ö. (2010). Bürokratik Kayırmacılık: Enformel Bağlayıcılıkların Yönetim İlişkilerine Etkisi. R.
Erdem, (Ed.). Yönetim ve Örgüt Açısından Kayırmacılık, (s.85-109), İstanbul: Beta Yayıncılık.
Balcı, A. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma (7. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Baş, G. ve Şentürk, C. (2011). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Örgütsel Adalet, Örgütsel Vatandaşlık
ve Örgütsel Güven Algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(1), 29–62.
Baydar, T. (2004). Yönetim etiği açısından İngiltere’deki kamu yönetimi uygulamaları. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bayhan, V. (2002). Demokrasi ve Sivil Toplum Örgütlerinin Engelleri: Patronaj ve Nepotizm. Cumhuriyet
Üniversitesi İİBF Dergisi, 26 (1), 1-13.
Birinci, F. ve Dirik, G. (2010). Depresif Realizm: Mutluluk ya da Nesnellik. Türk Psikiyatri Dergisi,
21(1), 60-67.
Bursalıoğlu, Z. (1991). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem A.
Büte, M. (2009). Aile İşletmelerinde Nepotizm: Trabzon İlinde Faaliyet Gösteren Aile Şirketlerinde
Nepotizm Uygulamasının Tespitine Yönelik Bir Araştırma. 17.Ulusal Yönetim ve Organizasyon
Kongresi Bildiriler Kitabı, 737-741.
Büte, M., ve Tekarslan, E. (2010). Nepotizm’in Çalışanlar Üzerine Etkileri: Aile İşletmelerine Yönelik
Bir Saha Araştırması. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (1), 1-21.
Büte, M. (2011). Kayırmacılığın Çalışan Davranışları ve İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları Üzerine
Etkileri: Türk Kamu Bankalarına Yönelik Bir Araştırma. Amme İdaresi Dergisi, 44 (1), 135-153.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K. Ö., Akgün, E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma
Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Çakır, M. (2014). Bürokrasi ve Suç Olgusu. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16
(Özel Sayı I), 18-24.
Çınar, İ. (2009). Kayırmacılık ve Yozlaşma: Bir Kavram Çözümleme Denemesi. Eğitişim
Dergisi,24.(2014, Ekim 10).
Dileyici, D. ve Özkıvrak, Ö. (2010). Bütçe Anlayışındaki Değişim Süreci: Denk Bütçe İlkesinin
Erozyonu ve Açık Bütçe Politikası. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 2, 33-55.
Emre, C. (2003). Yönetim Bilimi Yazıları. Ankara: İmaj Yayınevi.
Erdem, M. ve Meriç, E. (2012). Okul Yönetiminde Kayırmacılığa İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması.
Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2 (2), 141–154.
Erdem, B. Çeribaş, S. ve Karataş, A. (2013). Otel İşletmelerinde Çalışan İşgörenlerin Kronizm (Eş–
Dost Kayırmacılığı) Algıları: İstanbul’da Faaliyet Gösteren Bir, İki ve Üç Yıldızlı Otel İşletmelerinde
Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 17(1), 51-69.
Eryılmaz, B. (2002). Kamu Yönetimi. İstanbul: Erkam
Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş: Nitel, Nicel ve Eleştirel Kuram
Metodolojileri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Günay, Ö. F. (2004). Üst düzey kamu yöneticilerinin yetiştirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
248 Türkan ARGON...
Ocak 2016 Cilt:24 No:1 Kastamonu Eğitim Dergisi
Günel, R. (2005). Aile işletmelerinde yönetimin bir sonraki kuşağa devrinde karşılaşılan sorunların
tespitine ve bu sorunların çözümüne ilişkin bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Çukurova Üniversitesi, Adana.
Ilgaz, A. N. (1999). Kobi’lerin Sorunları Nerede Yatıyor?, MPM Verimlilik Dergisi, 3.
İlhan, S. ve Aytaç, Ö. (2010). Türkiye’de Kayırmacı Eğilimlerin Oluşmasında Toplumsal ve Kültürel
Yapının Rolü. R. Erdem, (Ed.). Yönetim ve Örgüt Açısından Kayırmacılık. (s.61-83), İstanbul:
Beta Yayıncılık.
Karacağoğlu, K. ve Yörük, D. (2012). Çalışanların Nepotizm ve Örgütsel Adalet Algılamaları:
Orta Anadolu Bölgesinde Bir Aile İşletmesi Uygulaması. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan
Kaynakları Dergisi, 14(3), 43–64.
Karakaş, M. ve Çak, M. (2007). Yolsuzlukla Mücadelede Uluslararası Kuruluşların Rolü. Maliye
Dergisi, 153, 74- 101.
Kayabaşı, Y. (2005).Politik yozlaşmaya çözüm olarak anayasal iktisat. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
Kazancı, N. (2010). İlköğretim okullarındaki yöneticilerin liderlik stilleri ile öğretmenlerin örgütsel
adalet algıları arasındaki ilişki düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya
Üniversitesi, Sakarya.
Keleş, H. N., Özkan, T. K.ve Bezirci M. (2011). A Study on The Effects of Nepotizm, Favoritism
and Cronyism on Organizational Trust in the Auditing Process in Family Businesses in Turkey,
International Business & Economics Research Journal, 11-14.
Kırel, Ç. (2000). Örgütlerde Etik Davranışlar Yönetimi ve Bir Uygulama Çalışması. Eskişehir: Anadolu
Üniversitesi Yayınları.
Köprü, B. (2007). Türk kamu yönetiminde etik değerlerden sapma ve yönetsel yozlaşma. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Kurt, E. ve Doğramacı, B. (2014). Terfi, İşlem Kayırmacılığı Ve İşe Alma Boyutlarında Kayırmacılık
Davranışı Algısının Ölçülmesi: İstanbul İlinde Faaliyet Gösteren Bir Belediye İştirakinde
Çalışanlar Üzerine Bir Araştırma Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi (EJOIR),
2(Özel Sayı), 82-96.
Kurtoğlu, A. (2012). Siyasal Örgütler ve Sivil Toplum Örgütleri Bağlamında Hemşehrilik ve Kollamacılık.
Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 67 (1), 141-169.
Küçükkaraduman, E. (2006). İlköğretim okul müdürlerinin etik davranışlarının incelenmesi. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Meriç, E. ve Erdem, M. (2013). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Algılarına Göre
Okul Yönetiminde Kayırmacılık. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(3), 467-498.
Miles, M.B. and Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks: Sage.
Nadler, J. ve Schulman, M. (2006). Favoritism, Cronyismand Nepotism. (2014, Ekim 10)
Ören, K. (2007). Sosyal Sermayede Güven Unsuru ve İşgücü Performansına Etkisi. Kamu-İş, 9 (1), 71-90.
Özdaşlı, K., Alan, B., Koyuncu, O. ve Alparslan, A. M. (2012). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi
Çalışanlarının Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi’nin Stratejik Yönlendiricileri Konusundaki Tutumları.
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 1-13.
Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan Örgütsel Destek İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkilerin
Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi
Dergisi, 18 (2), 113-130.
Öğretmen Görüşlerine Göre İlkokullarda Yöneticilerin Kayırmacılık... 249
January 2016 Vol:24 No:1 Kastamonu Education Journal
Özsemerci, K. (2002). Türk Kamu Yönetiminde Yolsuzluklar, Nedenleri, Zararları ve Çözüm Önerileri.
Sayıştay Araştırma Dizisi, (2014, Ekim 15)
Saylı H., ve Kızıldağ, D. (2007). Yönetsel Etik ve Yönetsel Etiğin Oluşmasında İnsan Kaynakları
Yönetiminin Rolünü Belirlemeye Yönelik Bir Analiz. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler
Dergisi, 9 (1), 231-251.
Turgut, K. (2007). Politik Yozlaşmanın İnsan Davranışları Üzerindeki Etkisi. (2014, Ekim 10).
TÜSİAD. (1995). 21. Yüzyıl İçin Yeni Bir Devlet Modeline Doğru: Optimal Devlet. İstanbul.
Türk Dil Kurumu (2014, Ekim 10).
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin
Yayıncılık.
Yılmaz, A. Kılavuz, R. (2002). Türk Kamu Bürokrasisinin İşlemsel Sorunları Üzerine Notlar. C. Ü.
İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(2), 17-31.
Yılmaz, A. S. (2007). İnformal ilişki şekillerinin kurumsal yapılara yansımaları (Elazığ’daki kamu
görevlileri üzerine sosyolojik bir araştırma). Yayımlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi,
Elazığ.
Kamu Görevlileri Etik Davranış İlkeleri ile Başvuru Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik. (2014, Ekim 16).
5176 sayılı “Kamu Görevlileri Etik Kurulu Kanunu.
(2014, Ekim 16).